నువ్వు ఉరిమే మేఘానివైతే
చేరువలో ఉన్న ఆకాశమే నేననుకున్నా...
కానీ...నన్ను వద్దని వర్షమై భూమికురికావు..
నువ్వు అందముగా పూచిన గులాబివైతే
నాకే చెందే మొక్కవనుకున్నా...
కానీ.. నన్ను వద్దని అమ్మాయి సిగ లో చేరావు..
నువ్వు మల్లెతీగై ఎగబ్రాకుతుంటే
దాని ఆసరా కట్టెను నేననుకున్నా...
కానీ..అందనంత ఎత్తులొ ఎదిగి నన్ను వద్దని నా ఉనికే లేకుండా చేస్తావనుకొలేదు.
నువ్వు ఎదిగే ప్రతిక్షణం నా కోసమే అనుకున్నా
కానీ..కానీ...నన్నే వద్దనుకునే క్షణం వస్తుందని ఉహించలేదు.
|
