సున్నితమైన కోణం - ..

ప్రేమ జీవితంలో ఎంతో సున్నితమైన కోణం

నేను, అనుబంధాలను చిన్నబుచ్చడానికి ప్రయత్నం చెయ్యడం లేదు. కానీ దేనికైతే ఒక పరిమితి ఉందో దాని పరిమితిని చూడడంలో తప్పేమీ లేదు. దానికి ఒక పరిమితి ఉంది - అంటే, దానికి అందం లేదనిగాని, అందులో అందం లేదనీ కానీ కాదు కదా ? ఒక పువ్వు ఎంతో అందంగా ఉంటుంది. కానీ; దానిని మనం నలిపేస్తే అది రెండు రోజుల్లో ఎరువుగా మారిపోతుంది. ఒక క్షణంలో మనం పువ్వుని నాశనం చెయ్యవచ్చు. కానీ అది పువ్వుకు ఉన్న విశిష్టతనూ దాని అందాన్నీ ఏమాత్రమూ తగ్గించదు. ఏమాత్రమైనా తగ్గిస్తుందా ? లేదు..!! అలానే, మీ ప్రేమ కూడా ఎంతో సున్నితమైనది. మీరు దానిగురించి ఏవో ఊహాగానాలు చేసుకోకండి. అదే సమయంలో దానిలో అందం లేదని కూడా నేను అనడం లేదు.

కానీ అంత సున్నితమైన అంశాన్ని మీ జీవితానికి పునాదిగా మలచుకున్నట్లయితే సహజంగానే మీకు ఎప్పుడూ ఆందోళన కలుగుతూ ఉంటుంది. ఎందుకంటే మీరు అలాంటి సున్నితమైన పువ్వుమీద కూర్చొని ఉన్నారు కాబట్టి. మీరు మీ ఇల్లు కట్టుకోవాలని అనుకున్నప్పుడు భూమి మీద కాకుండా, అది అందంగా ఉంది కదా అని ఒక పువ్వు మీద,  మీ ఇల్లు కట్టుకోవాలనుకుంటే.. మీరు ఎప్పుడూ భయంలో జీవించవలసిందే..!! మీరు మీ పునాదులను భూమి మీద కట్టుకుని, పువ్వుని చూసి, దాని వాసన చూసి, దాన్ని స్పర్శ చేసినట్లయితే; అది ఎంతో అద్భుతంగా ఉంటుంది. కానీ; మీ ఇంటినే ఒక పువ్వు మీద నిర్మించాలనుకుంటే, మీరు ఎల్లప్పుడూ భయంలోనే ఉంటారు. నేను ఆ కోణంలో దీనిగురించి చెపుతున్నాను. అంతేకానీ; ప్రేమని తక్కువ చేసేందుకు చెప్పడం లేదు.

ప్రేమ ఒక అవసరం

ఒక స్థాయిలో చూస్తే, ప్రేమ ఒక అవసరం....! ఇది పూర్తిగా ఇంతే అని  నేనడం లేదు. కానీ, ఎంతోమందికి ప్రేమ అనేది కేవలం ఒక అవసరం. వారు ఇవి లేకుండా జీవించలేరు. ఎలా అయితే శరీరానికి అవసరాలు ఉన్నాయో, అదే విధంగా మీ భావాలకు కూడా కొన్ని అవసరాలు ఉన్నాయి. నేను, మీరు లేకుండా జీవించలేను అని చెప్పడానికీ, నేను ఒక ఊత సాయం లేకుండా నడవలేను అని చెప్పడానికీ మధ్య ఏ తేడానూ లేదు. ఒకవేళ వజ్రాలు పొదిగిన చేతి కర్ర ఉన్నదనుకోండి, మీరు దానితో ఎంతో తేలికగా ప్రేమలో పడిపోగలరు. మీరు ఈ చేతికర్రను ఒక పది సంవత్సరాలు వాడిన తరువాత, నేను, మీరు ఆ కర్ర లేకుండా నడవగలరు అని చెపితే.. మీరు ‍అహ‌‌ఁ .. లేదు ఆ చేతికర్రను ఎలా వదిలేస్తానూ.. అంటారు. వీటిల్లో జీవితానికి సంబంధించిన ఎటువంటి జ్ఞానమూ లేదు. అదేవిధంగా ప్రేమ పేరుతో కూడా మిమ్మల్ని మీరు పూర్తి నిస్సహాయులుగా చేసుకుని, మీలో మీరు అసంపూర్ణత్వం అనుభూతి చెందుతున్నారు.

అంటే దానర్థం.. ఇందులో అందం లేదనా..?? దానికి మరొక కోణం లేదనా?? దానికి మరొక కోణం ఉంది. ఎంతోమంది ప్రజలు ఒకరు లేకుండా మరొకరు జీవించినవారు ఉన్నారు. ప్రేమ అనేది ఒకవేళ నిజంగానే ఆవిధంగా మారితే, ఇద్దరు వ్యక్తులు ఒక ప్రాణంగా, ఒక జీవంగా ఉన్నట్లయితే, అది ఎంతో అద్భుతమైనది.

ఒక రాణి ప్రేమ కథ

ఇది రాజస్థాన్ లో నిజంగా జరిగింది. రాజస్థాన్ కు చెందిన రాజుకు ఒక అందమైన భార్య ఉండేది. ఆవిడ ఆయనని ఎంతగానో ప్రేమిస్తూ, ఆయనకే అంకితమై ఉండేది. కానీ ఆ రాజుకి ఎంతోమంది ఉంపుడుగత్తెలు ఉండేవారు. ఆవిడ మాత్రం ఆయనలో పూర్తిగా నిమగ్నమై ఉండేది. ఆయనకు ఎంతోమంది ఉంపుడుగత్తెలు ఉండడంవల్ల, ఇది ఆయనకు హాస్యాస్పదంగా అనిపించేది. ఆయన ఆశ్చర్యపోయేవాడు. కానీ ఆవిడ ఆయనపట్ల చూపుతున్న శ్రద్ధ ఆయనకు నచ్చేది. ఒక్కోసారి, అది చాలా ఎక్కువగా కూడా అనిపించేది. అప్పుడు ఆమెను కొంచం ప్రక్కకి తోసేసి, వేరేవారితో ముందుకి సాగిపోయేవాడు. కానీ ఆవిడ మాత్రం ఆయనకి పూర్తిగా అంకితమై ఉండేది.

రాజూ-రాణికి రెండు మాట్లాడే పెంపుడు మైనాలు ఉండేవి. ఒకరోజున వాటిల్లో ఒక పక్షి చనిపోయింది. అప్పుడు ఆ మరో పక్షి అక్కడ ఊరికే అలా కూర్చొని ఉండేది. ఆహారం కూడా తినేది కాదు. ఆ పక్షిని ఆహారం తీసుకునేలా చెయ్యడానికి ఆ రాజు అన్ని విధాలా ప్రయత్నించాడు. కానీ ఆ పక్షి ఆహారం తీసుకోకుండా, రెండు రోజుల సమయంలో అది కూడా  మరణించింది.

ఇది చూసేసరికి, ఆ రాజులో మార్పు వచ్చింది. ఇదేంటి ఏ జీవి అయినా తన ప్రణాన్నే కదా ఎక్కువ విలువైనదిగా చూస్తుంది. కానీ ఈ పక్షి ఇక్కడ కూర్చొని అలా మరణించింది. 

రాజు తన భార్యతో ఇది చెప్పినప్పుడు, ఆవిడ “ఎవరైనా మరొకరిని సంపూర్ణంగా ప్రేమించినప్పుడు, వారు లేకుండా జీవించలేకపోవడం సహజమే కదా?! ఎందుకంటే; ఆ తరువాత వారి జీవితానికి అర్థమే ఉండదు”  అన్నది.

అందుకు రాజు నవ్వులాటగా “ నీవు కూడా అంతేనా? నన్ను అంతగా ప్రేమిస్తున్నావా??” అని అడిగాడు.

ఆవిడ దానికి సమాధానంగా “అవును, నాకు కూడా ఇది ఇంతే..!!” అని చెప్పింది. రాజు ఎంతో ఆశ్చర్యపోయాడు.  

ఒకరోజున రాజు తన స్నేహితులతో కలిసి వేటకు వెళ్ళాడు. ఈ పక్షులు చనిపోవడం, ఆయన భార్య ఈ విధంగా మాట్లడడం.. ఆవిడ కూడా ఇది నిజమే అని చెప్పడం.. వీటన్నింటితో; ఆవిడ మీద ఒక ఆట ఆడాలన్న చిలిపి కోరిక ఆయన మనస్సులో కలిగింది. ఒకనాడు ఆయన బట్టలు తీసేసి వాటికి రక్తాన్ని పూసి వాటిని ఎవరి ద్వారానో రాజభవనానికి పంపించి, “రాజు ఒక పులి చేతిలో మరణించాడు..” అని చెప్పించాడు. రాణి ఆయన దుస్తులను ఎంతో హుందాగా స్వీకరించింది. ఆవిడ కళ్ళల్లో ఒక చుక్క కూడా నీరు లేదు. ఆవిడ ఒక చితిని ఏర్పాటు చేసి, ముందర ఆ దుస్తులను ఆ చితిమీద వేసి, తరువాత తానూ కూడా ఆ చితిలో పడి మరణించింది.

ప్రజలు దీనిని నమ్మలేకపోయారు. ఆ రాణి అలా ఆ చితిలోకి వెళ్లి మరణించింది. ఇక చెయ్యడానికి ఏమీ లేదు. ఎందుకంటే; ఆవిడ ఆ చితిలో పడి మరణించింది కాబట్టి..! ఆవిడకు అంత్యక్రియలు చేశారు. ఈ వార్త రాజుని చేరేటప్పటికి, ఆయన క్రుంగి పోయాడు.  ఆయన చిలిపిగా ఆట ఆడుదామనుకున్నాడు. కానీ ఆవిడ నిజంగా చనిపోయింది. ఇది ఆత్మహత్య కాదు. ఆవిడ కేవలం అలా చనిపోయింది. అంతే..!