"లాభం లేదు - బ్రతకడం కష్టం! మహా అయితే మూడు నెలలు!" పెదవి విరిచాడు భరద్వాజ.
"అంతే నంటారా! ఇంకో సారి చూడండి!" నీరసంగా అడిగాడు నరహరి.
"ఆ! నా విద్యనే సందేహిస్తున్నావా మూర్ఖుడా!" భరద్వాజ కోసం.
"కాదు - నా చెవులను నమ్మలేక పోతున్నాను." బాధగా చెప్పాడు.
"వీలైతే ఆస్తిపాస్తుల వీలునామా రాసేసుకో - నువ్వు పోయింతర్వాత మళ్ళీ ఆస్తి తగాదాలతో నీ భార్యాబిడ్డలు కోర్టు కెక్కడం బాగుండదు." సలహా.
"కానీ నాకూ అనుమానం! నాకు ఏ జబ్బూ లేదు. ఆరోగ్యం బాగుంది. చెడు అలవాట్లు లేవు - మరి మీరేమో నా ఆయుష్షు యింకా మూడు నెలలే అంటున్నారు?"
"అదే మూర్ఖత్వం! నువ్వు నాస్తికుడివా? ప్రాణం పోకడ - కడుపు రాకడ ఎప్పుడైనా కావచ్చు." చిద్విలాసంగా చెప్పాడు.
"సరే! ఎలాగూ పోతాను - మరి మీరు ఎంతకాలం బ్రతుకుతారో తెల్సుకోవచ్చా!" బాధగా అడిగాడు నరహరి. ప్యాంటు జేబు తడుముకుంటూ.
"నాకేంరా! నిండు నూరేళ్ళు జీవిస్తాను. నా జాతకం అద్భుతం! అయినా తెల్సుకుని ఏం చేస్తావు అర్భకుడా!" కోపంగా అడిగాడు భరద్వాజ.
"ఏం లేదు - ఈ మధ్యే నాటుతుపాకీ కొన్నాను. అది సరిగా పనిచేస్తుందో లేదో తెల్సుకుందామని!" అంటూ జేబులోంచి రివాల్వర్ బయటకు తీశాడు.
"మూర్ఖుడా! నా వైపు గురి ఎందుకు పెడతావురా! ఏ పిట్టనో - కుక్కని కాల్చి పరీక్షించుకో!" భయపడుతూనే కోపంగా గదమాయించాడు భరద్వాజ.
"లేదు గురూజీ! మీరైతే రెండు రుజువవుతాయి -" గుండెకు గురి పెట్టాడు.
"ఏమంటివిరా సన్నాసి!" నాలుక తడారిపోతుంటే వణికిపోతూ అరిచాడు.
"నా తుపాకి పనిచేస్తుందో లేదో - మీ జాతకం నిజమో కాదో!"
|
