సింగినాధం అడవి నుండి దారి తప్పి ఒక కోతి సుప్పనాతి ఊర్లోకి వచ్చింది, సుప్పనాతి ఊర్లో పిట్టగాడు అనే ఒక పెంకి కుర్రాడు ఉండేవాడు, పిట్టగాడు వయసు పదహారు సంవత్సరాలు ఆలోచన చూస్గ్తే ముప్పై ఆరు సంవత్సరాలు, బడికి వెళ్తే చదువు తప్ప వెంటనే రాబడి రాదని అరకొర చదువులు చదివేసి, బడి మానేసి ‘తిమ్మిని బొమ్మని బొమ్మని తిమ్మిని’ చేసి, లోకానికి మసిబూసి మారేడు కాయ చూపి డబ్బు సంపాదించాలనే ఆలోచనలే ఎక్కువ ఆలోసించేవాడు, చిత్తుకాగితం దొరికినా దాన్ని ఉపయోగించి ఒక చేతి కవరు చేసి దాన్ని అమ్మి పది పైసలైనా సంపాదించే రకం పిట్టగాడు, పొరపాటున సింగినాధం అడవి కోతి పిట్టగాడికి తారసపడింది, దాన్ని మచ్చిక చేసుకున్నాడు పిట్టగాడు ఎందుకైనా పనికి వస్తుందని. “కోతిని ఊర్లో వుంచడం మంచిదికాదు దాన్ని అడవిలోకి తరిమేద్దాం” అని ఊర్లో వాళ్ళు అందరూ అన్నారు, “కోతి వల్ల కోటి లాభాలు” అనే నినాదం ఎత్తుకున్నాడు పిట్టగాడు, “కథలు చెప్పకు!ఈ కోతిని నువ్వు తరుముతావా లేక మమ్మల్నే తరిమేయమంటావా! ”అని ఊర్లోవాళ్ళు గట్టిగా అనేసరికి,అప్పటికప్పుడు సరైన ఆలోచనతోచక కోతిని తీసుకొని అడవి వైపు బయలుదేరాడు పిట్టగాడు, దార్లో ఒక చెట్టు క్రింద కూర్చొని ఈ కోతిని వృదాగా వదిలేయకూడదు దీన్ని ఉపయోగించుకొని కనీసం రోజుకి వందరూపాయులైనా సంపాదించుకోవాలి అనుకుంటూ...అందుకు మార్గం ఆలోచించాడు.

అదే దారిలో ఒక ముసలి మంగలి కనిపించాడు పిట్టగాడికి, అతనికి ఐదు రూపాయులు ఆశ చూపి, కోతికి ఆంజనేయస్వామి మాదిరిగా ముస్తాభు చెయ్యడానికి దాని తల గొరిగించి ఒక చిన్న పిలక ఉంచాడు, నుదుటపై మూడు నిడువు నామాలు వచ్చేటట్లు కటింగ్ చేయించాడు,“కోతి తల గొరుగుడు గురుంచి ఎవ్వరికీ చెప్పకు”అని ముసలి మంగలికి మరో పది రూపాయలు ఇచ్చాడు పిట్టగాడు, “వీడే కోతి వెదవలా వున్నాడు! వీడికి తోడూ మరో కోతి! బాగుంది సంబరం, ఎదో పొట్టకూటికి వేషాలు వేసుకునేవాడిలా వున్నాడు, వీడి గుట్టు ఎందుకు ఇప్పడం!” అనుకుంటూ “సరే” అంటూ “నువ్వు నీ వేషాలను లోకానికి పనికి వచ్చేటట్లు ఉపయోగించుకో..లోకానికి కీడు జరిగితే నీ బండారం నేనే బయట పెడతాను” అని హెచ్చిరించి అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయాడు ముసలి మంగలి.

పిట్టగాడు కోతిని ఎత్తుకొని కొంత దూరం పోయేసరికి అక్కడ పోలేరమ్మ గుడి కనిపించింది, అక్కడ ఎక్కువగా వున్న పసుపు కుంకుమ తీసుకొని కోతికి ఒంటి నిండా పూసాడు, ఒంటి నిండా పసుపు కుంకుమ, నుదుటన మూడు నామాలు, తల వెనుక పిలక అచ్చం హనుమంతుడులా వుంది కోతి ,”ఇక మన పాచిక పారవచ్చు” అనుకున్నాడు పిట్టగాడు, కొంతదూరం పోయేసరికి ఒకవూరు కనిపించింది, “ఇక డ్రామా మొదలు పెట్టవచ్చు” అనుకోని రావి చెట్టు, వేపచెట్టు కలిసి పెరిగిన చోటు ఎంచుకొని అక్కడ కోతిని కూర్చోబెట్టి దానికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేస్తూ హనుమంతుడి వీరభక్తుడు ఫోజ్ పెట్టాడు,కొంత సమయానికి అక్కడకు దగ్గరలో వున్న వూరు జనం తండోప తండాలుగా రావడం మొదలు పెట్టారు, అక్కడ హనుమాన్ కీర్తనలు మారు మ్రోగాయి, భజనలు ప్రారంభమయ్యాయి, పిట్టగాడు కళ్ళు తెరిచాడు, అతడు అనుకున్నదే జరిగింది, కోతిని భగవాన్ హనుమాన్ అవతారమని అందరూ నమ్మినట్లు వున్నారు,తనని హనుమాను భక్తుడు అని అందరూ మెచ్చుకుంటున్నారని పిట్టగాడికి అర్ధమయ్యింది, మనసులోనే ముసలి మంగలికి దండం పెట్టుకున్నాడు, ఆ తాత తన అనుభవాన్ని రంగరించి కోతిని హనుమంతుడులా క్షవరం ద్వారా తయారు చేయబట్టే తన పాచిక పారిందని ముచ్చట పడిపోయాడు పిట్టగాడు.

పిట్టగాడ్ని, కోతిని ఊర్లోకి తీసుకొని పోయారు ఆ వూరువాళ్ళు, అక్కడ సామాజిక భవనంలో తాత్కాలికంగా పిట్టగాడికి ఆశ్రమం ఏర్పాటుచేశారు, “హనుమాన్ సహిత హనుమాన్ భక్త బాలయోగి నిలయం” అని ఆ ఆశ్రమానికి పేరు పెట్టారు ఊర్లోని పరమ భక్తులు, ఇంకేముంది పిట్టగాడి పంటపండింది, కోతికి తిండి, పిట్టగాడికి దండిగా దక్షిణలు వచ్చి పడుతున్నాయి, అక్కడ ఒక యాత్రా స్థలం అయిపోయింది,కొన్నాళ్ళుకు అక్కడ ఒక గుడి వెలసింది, అది ఒక చిన్న సైజు పుణ్య క్షేత్రం అయ్యింది.

కోతిని పట్టుకొని అడవి వైపు పోయిన పిట్టగాడు రోజులు గడిచినా తిరిగి ఊరుకి రాలేదని సుప్పనాతి వూరు వాళ్ళు కంగారు పడ్డారు “అయినా మనోడు అమాయకుడు కాదు ఏదోఒక ఘన కార్యం చేస్తూ డబ్బులు సంపాదిస్తాడు ,పర్వాలేదు “అనుకొంటూ కొందరు ధీమాగా వున్నారు, అయితే పిట్టాగాడి తలిదండ్రులు కంగారు పడుతుండటంతో కొంత మంది యువకులు పిట్టగాడ్ని వెదకడానికి బయలుదేరారు, ఎట్టకేలకుఆ యువకులు పిట్టగాడి చిరునామా తెలుసుకొని పిట్టగాడి ఆశ్రమానికి చేరుకున్నారు, అక్కడ పిట్టగాడి దర్జా, హోదా చూసి అతని వూరు యువకులు ఆశ్చర్యపోయారు, పిట్టగాడు ఆ యువకుల్ని చూసి చూడనట్లు నటించి అసలు సిసలు బాలయోగిలా చాలా పోజు కొట్టాడు,”ఓరి వీడి వేషాలూ” అని మొదట్లో అనుకున్న పిట్టగాడి వూరు యువకులూ ఆ తరువాత పిట్టగాడి బుట్టలో పడిపోయారు,అక్కడ పిట్టగాడ్ని అందరూ బాబాలా కొలుస్తున్నారు, కోతి కోతిలా లేదు నిజంగా హనుమంతుడులాగే వుంది, గతంలో పిట్టగాడు “ఈ కోతి వల్ల మనవూరుకి మేలు జరుగుతుందని చెబితే మనం వినలేదు పిట్టగాడు అన్నట్లు ఈ కోతి నిజంగా హనుమాన్ నిజరూపమే” అని అనుకుంటూ సుప్పనాతి యువకులూ పిట్టగాడి భక్తులు అయిపోయారు, విషయమంతా తెలుసుకొని సుప్పనాతి వూరు వారు పిట్టగాడి ఆశ్రమానికి వచ్చి “నిజానికి ఈ బాలయోగి మా వూరు వాడు అతన్ని మా వూరు తీసుకుపోయి పెద్ద గుడి కట్టి సంబరాలు చేసుకుంటాము మీరు మాకు సహకరించాలి” అని ప్రాదేయ పడటంతో..అవతల వూరువాళ్ళు ఒప్పుకున్నారు, పిట్టగాడు కోతి సమేతుడై తన సొంత వూరు సుప్పనాతి చేరుకున్నాడు, అక్కడ ఒక పేదరాసి పెద్దమ్మ అప్పడాలు చేస్తూ చేస్తూ భక్తి పారవశ్యంలో మునిగి పిట్టగాడి ఆశ్రమానికి వచ్చి అప్పడాల కర్ర వదలకుండానే కోతికి కళ్ళు మూసుకొని మరీదండం పెట్టింది,కోతి గబాలున పెద్దమ్మ చేతిలోని అప్పడాల కర్రను లాక్కొని పుట్టుకతో వచ్చిన బుద్ధి పోదు కాబట్టి అప్పడాల కర్రతో అక్కడున్న భక్తులకు బలంగా మోదడం చేసింది, భక్తులు పరమానందబరితులయ్యారు, పెద్దమ్మ మురిసిపోయింది, అప్పటి నుండి పిట్టగాడు కొత్త పల్లవి ఎత్తుకున్నాడు, హనుమంతుడు అప్పడాల కర్రతో ఎన్నిదెబ్బలు వేస్తె అన్ని వందలు రూపాయలు దక్షిణగా ఇవ్వాలని షరతులు పెట్టాడు, భక్తులు సందడి ఇంకా పెరిగిపోయింది, “కోతి అప్పడాల కర్ర” ప్రచారం బాగా పెరిగి పిట్టగాడి రాబడి బాగా పెరిగింది.

గతంలో కోతికి క్షవరం చేసిన పెద్దయానికి పిట్టగాడి కథ తెలిసింది ,అసలు పిట్టగాడు కోతిని ఏవిధంగా ఉపయోగించుకుంటున్నాడో తెలుసుకుందామని పిట్టగాడి ఆశ్రమానికి వచ్చాడు, పిట్టగాడు ముసలి మంగలి మేలు మరచిపోయాడు,అతన్ని పట్టించుకోలేదు, అందుకు భాద పడలేదు కానీ..తాను కోతికి చేసిన క్షవరాన్ని వాడుకొని, దాన్ని హనుమంతుడు రూపంగా చూపి, అమాయకులను మోసం చేసి డబ్బులును పిట్టగాడు గుంజుకుంటున్నాడని తెలుసుకొని , పిట్టగాడి వద్దకు పోయి అతని చెవిలో “ఇకనైనా నీనాటకం చాలించి, కోతిని మర్యాదగా అడవికి పంపు దాన్ని స్వేచ్చగా బ్రతకనీ, నువ్వూ కస్టపడి పని చేసుకొని నిజాయితీగా బ్రతుకు లేకపోతె నీ బండారం బయిట పెడతాను” అని పిట్టగాడ్ని హెచ్చిరించాడు. పిట్టగాడు మంగలి మాట వినలేదు నిర్లక్ష్యంగా కోతికి ఆదేశాలు ఇస్తూ “ఈ మూర్ఖుడుకి అప్పడాల కర్రతో వందదెబ్బలు కొట్టు” అని చెప్పాడు, కోతి మంగలి తలపై అప్పడాల కర్రతో మోదడం మొదలు పెట్టింది, మంగలికి ఒళ్ళు మండింది, వెంటనే తన మంగలి పోదిలోని కత్తి తీసి ముందు కోతి పిలక కత్తిరించి, తరువాత కోతి నుదుటపై వున్న నిడువు నామాలు గొరిగేసాడు, భక్తులు కోపంతో మంగలిని కొట్టబోయారు, మంగలి వాళ్ళను శాంత పరిచి పిట్టగాడు కోతికి తనచేత చేయించిన ముస్తాభు, తరువాత పిట్టగాడు అమాయక భక్తులను మోసం చేసిన తీరు వివరించాడు, అంతే.... పిట్టగాడి ఆశ్రమం కూలిపోయింది, కోతి అడవికి చేరింది, పిట్టగాడు క్షమించమని కోరగా అతన్ని క్షమించిన వూరు వాళ్ళు పేదరాసి పెద్దమ్మ ఇంట్లో పని మనిషిగా చేర్చి అప్పడాలు చేసే పని అప్పగించి “అప్పడాలు పిట్టగాడు”గా పేరుని స్థిరపరిచారు, చదువు మధ్యలోనే ఆపేసాడు కాబట్టి వయోజన విద్య విద్యార్ధిగా చేర్చి మంచి బుద్దిమంతుడుగా, కష్టజీవిగా తయారుచేసారు.