పట్టణం పేరు ప్రతిష్టలు ఆకాశమంత. ఎత్తైన భవనాలు, విశాలమైన రోడ్లు, షాపింగ్ మాల్స్ – అబ్బో, ఆ హడావిడి అంతా ఇంతా కాదు. కానీ ఆ పట్టణం నడిబొడ్డున, పాత బస్టాండ్ పక్కన ఉన్న ఒక పెద్ద చింతచెట్టు కింద, ఒక చిన్న టేబుల్, రెండు కుర్చీలు, పక్కన పాత పుస్తకాల కుప్పతో కూర్చుని ఉండేవాడు మన బ్రహ్మం ప్లీడర్. అతని వయసు ఇరవైల చివర్లో ఉంటుంది. పలచటి శరీరం, పలకల కళ్ళజోడు, ఎప్పుడూ ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్లుండే ముఖం. అతని 'లక్కు' మాత్రం నవగ్రహాల్ని దాటేసి, రాత్రిపూట జారిపడే చుక్కలంత అరుదు. అంటే, అరుదుగా ఒక కేసు గెలిచేవాడు.

బ్రహ్మం స్వస్థలం, పట్టణానికి నలభై కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న మారుమూల పల్లెటూరు 'అమాయకపురం'. పేరుకు తగ్గట్టే, అక్కడి ప్రజలు చాలా అమాయకులు. బ్రహ్మం చిన్నతనంలోనే తండ్రిని కోల్పోయాడు. తల్లి కూలి పనులు చేసి పెంచింది. చదువుకోవాలనే తపన అతన్ని పట్టణం వైపు నడిపింది. పగలు కాలేజీలో న్యాయశాస్త్రం చదువుకుంటూ, రాత్రిపూట పిల్లలకు ట్యూషన్లు చెప్పి తన ఖర్చులు పోషించుకునేవాడు. ట్యూషన్ మాస్టర్‌గా అతనికి మంచి పేరుంది. లెక్కలు, సైన్స్ ఎంత కష్టమైనా, బ్రహ్మం చెబితే చిటికెలో అర్థమైపోతాయని పిల్లలు, తల్లిదండ్రులు మెచ్చుకునేవారు. "బ్రహ్మం మాస్టర్ పాఠం చెబితే, మొద్దోడు కూడా మాస్టర్ అయిపోతాడు!" అని ఒక తల్లి ఆశ్చర్యంగా చెప్పింది. అతని అమాయకత్వం, ఓపిక, విషయ పరిజ్ఞానం అతన్ని ఒక గొప్ప టీచర్‌గా మార్చాయి. పిల్లల చేత "బ్రహ్మం మాస్టర్ జిందాబాద్!" అని నినాదాలు కూడా చేయించుకునేవాడు. న్యాయవాది అయ్యాక, పెద్ద ఆఫీసు పెట్టడానికి డబ్బుల్లేక, ఈ చింతచెట్టు కిందే తన 'న్యాయ సేవ'ను ప్రారంభించాడు. మొదట్లో ఎవరూ వచ్చేవాళ్ళు కాదు. అప్పుడప్పుడు పాత ట్యూషన్ విద్యార్థులు వచ్చి, "మాస్టర్, మా ఇంటి పక్కన కుక్కలు గొడవ పడుతున్నాయి, ఏం చేయాలి?" అని అడిగేవారు. బ్రహ్మం కూడా సీరియస్‌గా, "కుక్కల మధ్య శాంతి చర్చలు జరపాలి, లేదంటే సెక్షన్ 420 కింద కేసు పెట్టాలి!" అని సలహా ఇచ్చేవాడు. అతని అమాయకత్వం, కొన్నిసార్లు ధైర్యం, ఇంకొన్నిసార్లు తెలివిగా కనిపించే బ్రహ్మం – ఒక బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి అని ఎవ్వరికీ తెలీదు. ముఖ్యంగా, తను రోజు కూర్చునే ఆ చింతచెట్టుకు తప్ప

! ఇక ఈ ఎన్నికల్లో MLA గా పోటీకి దిగాడు స్థానిక రాజకీయ దిగ్గజం, మన గోవింద స్వామి. పేరుకు గోవిందుడు, కానీ మనిషి మాత్రం అచ్చం అహంకారాల గోపురాల సముద్రం. అతని బరువు, అతని అహంకారం రెండూ పోటీ పడేవి. తెల్లటి ఖద్దర్, మెరిసే కళ్ళు, పదే పదే సవరించుకునే జుట్టు – ఇదంతా అతని బహిరంగ రూపం. "నేను ప్రజా సేవకుడిని, మీ ఆశీస్సులతోనే నేను" అంటూ గొంతులో వెన్నపూస పెట్టుకుని మాట్లాడేవాడు. అతని ప్రసంగాలన్నీ "మీరు నాకు ఓటేస్తే, మీ కష్టాలు తీరిపోతాయి... నా కష్టాలు తీరిపోతాయి" అన్నట్లుండేవి. నిజానికి, ప్రజా సేవ అంటాడే కానీ, అది తన సేవల కోసమే అన్నది ఆయన గుండెల్లో రాత. పోనీ, మంచివాడా అంటే, ముఖం మీద చిరునవ్వు, గుండెలో మాత్రం చీకటి అడవులు. అందుకే అతనంటే జనాలకు దైవం లాంటి భయం. గోవింద స్వామి తన రాజకీయ జీవితాన్ని ఒక చిన్న టీ స్టాల్ యజమానిగా ప్రారంభించాడు. పదేళ్లలో, అతను తన తెలివి, స్వార్థం, మరియు 'మంచివాడిలా నటించే' నైపుణ్యంతో అంచెలంచెలుగా ఎదిగాడు. "ప్రజల కోసం ప్రాణాలు ఇస్తాను!" అని స్టేజీ మీద చెప్పి, కిందకి దిగగానే తన సెక్రటరీతో, "నా ప్రాణం పోతే, నా ఆస్తులు ఎవరికి వెళ్తాయి?" అని అడిగేవాడు. అతని స్వార్థం పరాకాష్టకు చేరింది. ఒకరోజు, గోవింద స్వామి తన ప్రచార యాత్రలో బ్రహ్మం కూర్చున్న చింతచెట్టు దగ్గరి నుంచే వెళ్తున్నాడు. ఆ రోజు రోడ్డు మీద ట్రాఫిక్ జామ్ అయ్యింది. గోవింద స్వామి కారు చింతచెట్టు దగ్గర ఆగింది. అతని పక్కన నలుగురు అనుచరులు, భజన బృందం, రెండు జీపులు – అబ్బో, ఆ హడావిడి! బ్రహ్మం ఆ రోజు కళ్లజోడు సరిచేసుకుంటూ ఏదో పాత చట్టాల పుస్తకం చదువుతున్నాడు. అతని చుట్టూ ఒక చిన్న పిల్లల గుంపు, వాళ్ళకి లెక్కలు చెబుతున్నాడు. "మాస్టర్, ఈ లెక్క ఎంత కష్టం!" అన్నాడు ఒక పిల్లాడు. "కష్టం కాదురా, ఇది న్యాయం లాంటిది. కొంచెం ఆలోచిస్తే, పరిష్కారం దొరుకుతుంది!" అని బ్రహ్మం నవ్వాడు. దూరం నుంచే అతన్ని చూసిన గోవింద స్వామి, "అదేంట్రా, ఎప్పటికీ ఆ చెట్టు కింద కూర్చుని ఉంటాడా ఈడు? మనిషికి స్టేటస్ ఉండొద్దా? అసలు ఇతనో ప్లీడరా? చెట్టు కింద ప్లీడర్!" అని తన అనుచరులతో గేలిగా నవ్వాడు. అతని మాటలు గట్టిగా వినిపించాయి. అనుచరులు కూడా "హా హా హా!" అని నవ్వారు. ఆ మాట బ్రహ్మం చెవిలో పడింది. మొదట కాస్త ఆశ్చర్యపోయాడు. అతని అమాయకమైన ముఖంపై ఒక చిన్న నవ్వు మెరిసింది. "అయ్యో! నన్ను అంత గొప్పగా గుర్తుపెట్టుకున్నారా?" అన్నట్లు చూశాడు. కానీ అతని కళ్ళల్లో ఒక మెరుపు. ఆ మెరుపు గోవింద స్వామి అహంకారాన్ని బద్దలు కొట్టే మెరుపు అని అతనికి తెలీదు. "గోవింద స్వామి గారు నాకేదో అస్త్రం విసిరాడు, అది కూడా తన బ్రహ్మాస్త్రం లాగే తిరిగి కొట్టడానికి పనికొస్తుందని" అమాయకంగా నవ్వాడు. పక్కనే ఉన్న ఒక పిల్లాడు, "మాస్టర్, ఆ పెద్దాయన నిన్ను తిట్టాడా?" అని అడిగాడు. బ్రహ్మం నవ్వి, "లేదురా, ఆశీర్వదించాడు!" అన్నాడు.

మరుసటి రోజు బ్రహ్మం ఆ పట్టణం నుండి MLA ఎన్నికకు కి నామినేషన్ వేశాడు. ఆ రోజు నుండే ప్రచారం మొదలుపెట్టాడు. అతని ప్రచారానికి డబ్బుల్లేవు. ఒక పాత సైకిల్, కొన్ని చేతితో రాసిన పోస్టర్లు – ఇవే అతని ఆస్తులు. పోస్టర్ల నిండా అతని బొమ్మ. కింద పెద్ద అక్షరాలతో, "నేను మీ చెట్టు కింద ప్లీడర్!" అని రాసి ఉంది. ఇది చూసిన జనాలు కంగుతిన్నారు. "అదేంటి, అతనేదో గేలిగా అన్నాడు, దీన్నే ఇతను క్యాప్షన్ చేసుకున్నాడా? పిచ్చివాడా, తెలివైనవాడా?" అని గుసగుసలాడటం మొదలుపెట్టారు. గోవింద స్వామికి ఈ విషయం తెలిసింది. "పిచ్చి వెధవ! నా మాటనే తన ప్రచారానికి వాడుకుంటున్నాడు. హాహాహా! నాకేం పోయిందిలే! నాకేం పోయిందిలే!" అని మరింత అహంకారంగా నవ్వాడు. అతని సెక్రటరీ, "సార్, వాడు మనల్ని గేలి చేస్తున్నాడేమో!" అన్నాడు. "వాడా? నన్నా? వాడికెంత ధైర్యం! వాడు ఒక చిన్న పురుగు!" అని గోవింద స్వామి విసుక్కున్నాడు. బ్రహ్మం తన ప్రచారాన్ని చింతచెట్టు కిందే ప్రారంభించాడు. అతని మొదటి ప్రసంగం. మైకు లేదు, స్పీకర్లు లేవు. కేవలం అతని గొంతు, అతని మాటలు. "అయ్యా! గోవింద స్వామి గారు నన్ను 'చెట్టు కింద ప్లీడర్' అన్నారు. అవును, నేను చెట్టు కిందే ఉంటాను. నేను మీలాగే చిన్న పల్లెటూరు నుండి వచ్చాను. ట్యూషన్లు చెప్పి చదువుకున్నాను. నాకు పాఠాలు చెప్పడం తెలుసు, ఇప్పుడు మీకు న్యాయం ఎలా చేయాలో కూడా తెలుసు. ఆయన పెద్ద పెద్ద ఆఫీసుల్లో, ఏసీ గదుల్లో ఉంటారు. నేను మీలాగే పల్లెటూరి మట్టిలో, చెట్టు కింద కూర్చుని, మీ కష్టాల్ని వింటాను. నాకెందుకు ఆ పెద్ద బిల్డింగులు? నా ప్రజలే నా ఆస్తి! అందుకే నేను మీ చెట్టు కింద ప్లీడర్‌ని!" అని ధైర్యంగా చెప్పాడు. అతని మాటల్లోని నిజాయితీ, సరళత ప్రజలకు నచ్చింది. అక్కడే ఉన్న ఒక వృద్ధురాలు, "అవును కదా, ఇతను మనవాడే!" అని కళ్ళనీళ్ళు పెట్టుకుంది. బ్రహ్మం ప్రచారానికి రోజురోజుకు జనం పెరిగారు. అతని పాత ట్యూషన్ విద్యార్థులు, వాళ్ళ తల్లిదండ్రులు, చివరకు బ్రహ్మం దగ్గర కేసుల్లో ఓడిపోయిన వాళ్ళు కూడా అతని ప్రచారంలో పాల్గొన్నారు. ఒకరోజు, బ్రహ్మం ఒక చిన్న గ్రామంలో ప్రచారం చేస్తున్నాడు. అక్కడ ఒక రైతుకు సంబంధించిన భూ వివాదం ఉంది. గోవింద స్వామి ఆ భూమిని తన పేరు మీద రాయించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. బ్రహ్మం ఆ రైతు కేసును ఉచితంగా తీసుకున్నాడు. కోర్టులో, బ్రహ్మం తన అమాయకత్వం, ధైర్యం, తెలివిని కలిపి ఒక అద్భుతమైన వాదన వినిపించాడు. "అయ్యా జడ్జి గారు! ఈ రైతుకు భూమి అంటే తల్లితో సమానం. తల్లిని ఎలా అమ్మగలడు? గోవింద స్వామి గారు ఆ భూమిని కొనుగోలు చేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. కానీ, ఈ రైతు అమాయకుడు. చదువుకోలేదు. అతనికి సంతకం పెట్టడం కూడా రాదు. గోవింద స్వామి గారు అతని చేత బొటనవేలి ముద్ర వేయించుకొని మోసం చేశారు. ఇది కేవలం ఒక భూ వివాదం కాదు. ఇది ఒక తల్లిని మోసం చేసినంత పాపం!" అని ఎమోషనల్‌గా మాట్లాడాడు. జడ్జి కూడా ఆశ్చర్యపోయాడు. బ్రహ్మం కేసు గెలిచాడు. ఆ రైతు భూమి అతనికి తిరిగి వచ్చింది. ఈ సంఘటన బ్రహ్మంకు హీరో ఇమేజ్‌ను తెచ్చింది. గోవింద స్వామికి ఈ విషయం తెలిసింది. అతను కోపంతో ఊగిపోయాడు. "ఆ చెట్టు కింద ప్లీడర్ నా పరువు తీస్తున్నాడు! వాడిని ఎలాగైనా ఆపాలి!" అని తన అనుచరులతో అన్నాడు. గోవింద స్వామి అనుచరులు బ్రహ్మం పోస్టర్లను చింపేశారు. కానీ, ప్రతి చిరిగిన పోస్టర్ బ్రహ్మంకు మరింత ప్రచారాన్ని తెచ్చింది. ప్రజలు స్వచ్ఛందంగా కొత్త పోస్టర్లు వేయడం మొదలుపెట్టారు. ఒకసారి, గోవింద స్వామి ఒక సభలో ప్రసంగిస్తున్నాడు. "ఆ చెట్టు కింద ప్లీడర్! వాడికి రాజకీయాలు తెలీదు. వాడికి పాలన తెలీదు. వాడికి అసలు ఏమీ తెలీదు!" అని అరిచాడు. అప్పుడు బ్రహ్మం ఒక పిల్లాడితో కలిసి ఆ సభకు వచ్చాడు. బ్రహ్మం ఆ పిల్లాడిని స్టేజ్ మీదకి పంపించాడు. ఆ పిల్లాడు మైకు పట్టుకొని, "గోవింద స్వామి అంకుల్! మా బ్రహ్మం మాస్టర్ మాకు లెక్కలు బాగా చెప్తారు. మీరు కూడా మాస్టర్ దగ్గర ట్యూషన్ కి రండి. మీకు కూడా లెక్కలు బాగా వస్తాయి!" అని అమాయకంగా అన్నాడు. సభలో అంతా నవ్వారు. గోవింద స్వామి ముఖం పాలిపోయింది. ఎన్నికల రోజు దగ్గర పడింది. గోవింద స్వామి తన గెలుపు పక్కా అనుకుని, అప్పటికే పార్టీ ఆఫీసులో లడ్డూలు ఆర్డర్ చేశాడు. వాటిపై "గోవింద స్వామి గారి విజయోత్సవ లడ్డూలు" అని ముద్ర వేయించాడు. అతని అనుచరులు కూడా "సార్, ఈసారి మీరు లక్ష మెజారిటీతో గెలుస్తారు!" అని పొగిడారు. గోవింద స్వామి కూడా "అవును, నాకు తెలుసు!" అని నవ్వాడు. కానీ ఫలితాలు వచ్చినప్పుడు, అందరూ షాక్ అయ్యారు. టీవీ ఛానెళ్లు, వార్తాపత్రికలు "చెట్టు కింద ప్లీడర్ సంచలనం!" అని హెడ్‌లైన్లు పెట్టాయి. భారీ మెజారిటీతో బ్రహ్మం గెలిచాడు! గోవింద స్వామి నోట మాట రాలేదు. తను ఎగతాళి చేసిన 'చెట్టు కింద ప్లీడర్' చేతిలో ఓడిపోవడం అతన్ని కుమిలిపోయేలా చేసింది. అతని పార్టీ ఆఫీసులో లడ్డూలు ఎవరూ తినలేదు. చివరకు, వాటిని పశువులకు వేయాల్సి వచ్చింది. బ్రహ్మం మాత్రం గెలిచిన తర్వాత, గోవింద స్వామి ఇంటికి వెళ్లి, "అయ్యా, గోవింద స్వామి గారు! మీ ఆశీస్సులతోనే నేను గెలిచాను. మీ 'చెట్టు కింద ప్లీడర్' అనే మాట నాకు అదృష్టాన్నిచ్చింది. దయచేసి, మా ప్రజల కోసం, మీ ఆఫీసులో ఒక కుర్చీ వేసి, చెట్టు కింద ప్లీడర్ సేవలు అని బోర్డు పెట్టండి. అప్పుడు మీరు కూడా మా మధ్యనే ఉన్నట్లుంటుంది కదా!" అని వినయంగా, కానీ హాస్యాస్పదంగా అన్నాడు. గోవింద స్వామి సిగ్గుతో తలదించుకున్నాడు. అతని అహంకారం బద్దలైంది. బ్రహ్మం అమాయకత్వం వెనుక దాగి ఉన్న ధైర్యం, తెలివి అతనికి అప్పుడే అర్థమైంది. "ఈ చిన్న ప్లీడర్ నన్ను ఓడించాడు!" అని అతను నమ్మలేకపోయాడు. కొత్త MLA, అదే చింతచెట్టు బ్రహ్మం MLA అయ్యాడు. కానీ అతని అలవాట్లు మారలేదు. అసెంబ్లీ సమావేశాలు లేని రోజుల్లో, అతను ఇప్పటికీ ఆ చింతచెట్టు కిందే కూర్చునేవాడు. ప్రజలు వచ్చి తమ సమస్యలను చెప్పుకునేవారు. బ్రహ్మం ఓపికగా వినేవాడు, సలహాలు ఇచ్చేవాడు. అతని ఆఫీసులో కూడా ఒక బోర్డు పెట్టించాడు: "చెట్టు కింద ప్లీడర్ ఆఫీసు: ప్రజల కోసం ఎప్పుడూ తెరిచే ఉంటుంది." ఒకరోజు, గోవింద స్వామి, ఇప్పుడు మాజీ MLA, ఆ చింతచెట్టు దగ్గరి నుండి వెళ్తున్నాడు. బ్రహ్మంను చూసి, అతని కళ్ళల్లో ఒక వింత భావం. అసూయ, ఆశ్చర్యం, కొద్దిగా గౌరవం. బ్రహ్మం అతన్ని చూసి నవ్వాడు. "అయ్యా గోవింద స్వామి గారు! ఎలా ఉన్నారు? రండి, కూర్చోండి. ఈ చెట్టు కింద గాలి చాలా బాగుంటుంది. మీరు కూడా ఒకసారి అనుభవించండి!" అని అన్నాడు. గోవింద స్వామి నవ్వలేకపోయాడు. అతను బ్రహ్మం పక్కన కూర్చున్నాడు. అప్పుడు ఒక పిల్లాడు వచ్చి, "మాస్టర్, ఈ లెక్క చెప్పండి!" అని అడిగాడు. బ్రహ్మం నవ్వి, "ఈ లెక్క చాలా సులువురా. నువ్వు కష్టపడితే, ఏదైనా సాధించవచ్చు. ఈ గోవింద స్వామి అంకుల్ కూడా ఒకప్పుడు చాలా గొప్పవాడు. కానీ, చిన్న అహంకారం అతన్ని ఓడించింది. ఇప్పుడు చూడు, నా పక్కన కూర్చున్నాడు!" అని హాస్యాస్పదంగా అన్నాడు. గోవింద స్వామి ముఖం ఎర్రబడింది. ఒక చెట్టు కింద ప్లీడర్, రాజకీయనాయకుడి అహంకారాన్ని ఎలా వాడుకుని గెలిచాడో చూసి, పట్టణం మొత్తం నవ్వుకుంది. అప్పటి నుండి బ్రహ్మం, నిజంగానే "చెట్టు కింద ప్లీడర్" అని ప్రేమగా పిలవబడేవాడు. కానీ ఈసారి అది ఎగతాళిగా కాదు, ఒక గెలుపు గుర్తింపుగా! అతని కథ, కష్టపడితే, నిజాయితీగా ఉంటే, అహంకారాన్ని కూడా ఆయుధంగా మార్చుకోవచ్చని నిరూపించింది.