ఒక చిన్న పల్లెటూరులో సాయిరాం అనే యువకుడు ఉండేవాడు. అతను తెలివైనవాడు, కానీ ఎప్పుడూ కొత్తదాన్ని ప్రయత్నించకపోయే వాడు. “ఎందుకు కొత్త పని చేయాలి? మనం ఈ విధంగా ఊరులో సుఖంగా జీవిస్తున్నాం కదా?” అని ఎల్లప్పుడూ తాను తాను ఆలోచించేవాడు.
ఒక రోజు, గ్రామానికి సమీపంలోని నది ఒక్కసారిగా ఉప్పొంగి రాకాసులా వస్తుంది. రైతుల పొలాలు, వృక్షాలు, పల్లెలోని వీలుదారులు నీటిలో మునిగిపోయారు. ఊరులో పెద్ద భయమంతా పడ్డది. పెద్దలు ఆందోళన చెందుతూ, “ఎలాంటి ప్రయత్నం చేద్దాం అంటే చాలా కష్టం, మనకేమీ సాధ్యం కాదు” అని అనుకున్నారు.
అయితే, సాయిరాం చిన్నగా ఒక్కో భాగాన్ని పరిశీలించి, “నేను ప్రయత్నించకపోతే, ఎవరు చేస్తారు?” అని తాను తాను అనుకున్నాడు.
మొదట అతను చిన్నగా మొదలు పెట్టాడు. నది ఒడ్డున కేదులను తొలగించడం, చిన్న జలాశయాల ద్వారా నీటిని దారితీసే మార్గం సృష్టించడం మొదలుపెట్టాడు. మొదటి కొన్ని రోజుల్లో అతను విఫలమవుతున్నట్లే అనిపించింది. ఊరువాసులు అతన్ని మోదలాడి, "ఎందుకు ఇంత శ్రమ పడతావ్? మనకి సాధ్యం కాదు" అని చెప్పేవారు.
కానీ సాయిరాం giving up చెయ్యలేదు. ప్రతీ రోజు కొద్దిగా కొద్దిగా కష్టాలను అధిగమిస్తూ, జలాశయం నిర్మాణాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్ళాడు. కొన్ని నెలల తర్వాత, అతని శ్రమ ఫలించింది. జలాశయం నది overflowని ఆపగలిగింది. రైతులు, పల్లెలోని పిల్లలు, వృద్ధులు సురక్షితంగా ఉన్నారు.
అంతేకాక, అతని ధైర్యం, పట్టుదల చూసి ఊరువాసులు కూడా చిన్న చిన్న మార్పులు చేయడం ప్రారంభించారు. ప్రతి ఇంటి వెనుక చిన్న తోటలు, పాఠశాలల్లో పరిశుభ్రత, పల్లెలో చెట్లు నాటడం మొదలయ్యాయి. సాయిరాం చూపిన ఉదాహరణ కారణంగా, ఊరు కొత్త ఆశ, కొత్త జీవనశైలిని స్వీకరించింది.
నీతి:
మన జీవితంలో కొత్తదాన్ని ప్రారంభించడానికి పెద్దదాన్ని చేయాల్సిన అవసరం లేదు. భయాన్ని ఎదుర్కొని, చిన్నదాన్ని కూడా ప్రయత్నించడం సత్యమైన ధైర్యం. ఒక చిన్న చర్యే ఒక పెద్ద మార్పుకు దారి చూపుతుంది.

