“ఒరేయ్! చందు! మాట్రిమోనీ కి పేరు పంపిద్దాం అనుకుంటున్నాను! నువ్వు ఏమంటావ్?” అంది బామ్మ చందుతో. “నువ్వు మరీనుబామ్మ! ఈ మధ్యనేగాడిగ్రీ పూర్తయింది! సిగ్గుతో నేలమీద బొటకన వేలితోరాస్తూ అన్నాడు. “ నీ మొహం! నీ పేరు కాదు నేను ఇచ్చేది!” “ మరి ఎవరిది?” ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు చందు. “ నాదే!” గర్వంగాఅంది బామ్మ. ఏంఅందుకు నేను తగనా!” మేకప్ సరి చేసుకుంటూ అంది బామ్మ. “ నీకు ఇలాంటి ఆలోచనలు ఎలా వస్తున్నాయి! పెళ్లి కావలసిన కుర్రాడిని చెట్టంత మనవడిని నేనుఉండగా!” అంటూ ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. “సరేలే నువ్వు ఎలా ఫీల్ అయితే నాకేంటి! నేను మాత్రం పంపిస్తాను నా వివరాలు!” “అబ్బా! పరువు పోతుంది బామ్మ!” చేత్తో తల కొట్టుకుంటూ అన్నాడు. “సరేలే! నీకు పరువు ఎక్కడ ఏడ్చింది!” “అయినా నాకు తెలియక అడుగుతాను! నీకు ఈ వయసులో పెళ్ళి అవసరమా! ఎవరు వస్తారు!” కోపంగా అన్నాడు చందు. “చూస్తూ ఉండరా! ఎంతమంది వస్తారో!” అనింది బామ్మ. మర్నాటికల్లా చాలా మంది కాంటాక్ట్ లోకి వచ్చేసారు. చందు ఆశ్చర్యపోయాడు. “నిన్నఏదో అన్నావుగా!” వెటకారంగా అంది బామ్మ. “ఇదేంటి! ఇది నిజమా! కలా!” ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు. “ నిజంగా నిజం! ఇప్పుడు నాకు చేతి నిండా పని!” అంటూ వివరాలు చూడటం మొదలుపెట్టింది. మొత్తాన్ని ఫిల్టర్ చేసిఐదుగురిని ఎంచింది బామ్మ. “ఇదేంటి బామ్మ! అయిదుగురిని ఎంచావు! కొంపతీసి ఐదుగురిని!” అంటున్నమనవడినెత్తిమీదఒకమొట్టికాయ వేసింది. “మాట్లాడకుండా చూస్తూ ఉండు అంది.” ఐదుగురిని ఇంటికి ఆహ్వానించారు కానీ ముగ్గురు మాత్రమే వచ్చారు. బామ్మ దర్జాకి అంతే లేదు. తానేదో శివగామి అయినట్లు బోల్డంత బిల్డప్పు. “సరే! మీ ముగ్గురు నా ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పండి! పెళ్ళికి నన్నే నిర్ణయించుకోవడానికి కారణం చెప్పండి?” అంది బామ్మ. మొదటి వ్యక్తి: “మీరు ఎక్కువ ఏజ్ లో ఉన్నారు! పైగా మీ వెనక బోలెడంత ఆస్తి ఉంది! అదంతా నాకేగా!” నేలచూపులు చూస్తూ సిగ్గుగా అన్నాడు. “ నువ్వు తక్షణం ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిపో! అంది బామ్మ. “ ఏమైంది?” అయోమయంగా అన్నాడు మొదటి వ్యక్తి. “నా మనోభావాలు దెబ్బతిన్నాయి!” కోపంగా అంది బామ్మ. రెండవ వ్యక్తి: “నేను జీవితంలో చాలా అవకాశాలు కోల్పోయాను! ఇప్పుడు నాకున్న అవకాశం మీరు!” అన్నాడు. “ అలాగా!” కొద్దిగా రిలాక్స్ అయింది బామ్మ. మూడో వ్యక్తి: “నా మనసులో ఏ భావాలు లేవు! మీరు ఎప్పుడు తాళికట్టమంటే అప్పుడు సిద్ధంగా ఉన్నాను. “ కానీ…..!” అంటూ దీర్ఘంగా ఆలోచించింది బామ్మ. “ నా కోసం మీరు ఏం చేయగలరు?” “ మీకోసం మల్లెపూలు మాలలు అల్లగలను!” అన్నాడు ఒక వ్యక్తి. “ నేను మీ ఇల్లు శుభ్రం చేస్తాను!” అన్నాడు మరొక వ్యక్తి. బామ్మ ఆనందంగా చప్పట్లు కొట్టింది. “ నేను నీలాంటి వాడి కోసమే చూస్తున్నాను!” అనింది బామ్మ. రెండో వ్యక్తి నిరాశగా వెనుతిరిగాడు. “ ఇదిగో అబ్బాయి! నీ పేరు ఏమిటి?” “ మాధవ్! అందరూ మధు! అని పిలుస్తారు!” “ అవునా! నేను కూడా మధు! అనే పిలుస్తాను. ఇంట్లో బూజులు దులిపి శుభ్రం చేసి, ఇల్లంతా మాప్ పెట్టాలి.నీ పనితనం చూసి నీ విషయంలో నేనొక నిర్ణయం తీసుకుంటాను. నేనైతే కాసేపు నడుము వాలుస్తాను” అంది బామ్మ. ఒక రెండు గంటల తర్వాత ఇల్లంతాపరిశీలనగా చూసింది. ఇల్లంతా తళ తళలాడిపోతోంది. “ నిజంగా నువ్వు గొప్ప పనివంతుడివి!కానీ చిన్న చిక్కు వచ్చి పడింది మధు!” అంది బామ్మ. “ఏమైంది!”మాధర్ అడిగాడు. ఏం అవడం ఏముంది ఇందాక అలా కునుకు తీసానా! వీళ్ళ తాతగారు కలలోకి వచ్చారు! వచ్చారా!..... వచ్చి!....ఏమే! సత్య! నేను పోగానే మరో పెళ్లి చేసుకుంటావా! చేసుకున్నావంటే ఆ మాధుర్ని నిన్ను పట్టిపీడిస్తాను! అంటూ బెదిరించారు! అది సంగతి! ఏమైనా ఇల్లంతా శుభ్రం చేసావుగా! ఈ రెండు వేలు ఉంచు!” అంది బామ్మ. “ థాంక్యూ!” అన్నాడు మధు. “ మధు! మీరేం ఫీల్ అవ్వడం లేదా!” అడిగాడు చందు. “ నేను ముందే చెప్పానుగా! నాకు ఏ ఫీలింగ్స్ లేవని! రెండు వేలు సంపాదించానుగా! హ్యాపీ!” అన్నాడు మాధుర్ నవ్వుతూ. అతను వెళ్ళాక “ఏంటి బామ్మ! ఏంటీ ట్విస్ట్!” అన్నాడు చందు. “ ఏం లేదురా మనవడా! సంక్రాంతి పండగ వస్తోంది ఇల్లు శుభ్రం చేయాలి! పని వాళ్ళని పిలిస్తే ఎవరికి వాళ్లే ఖాళీ లేదంటున్నారు! అందుకే ఈప్లానువేసానన్నమాట! అటు కాలక్షేపం అయింది! ఇటు ఇల్లు శుభ్రపడింది! నా ఇగో కూడా సాటిస్ఫై అయింది!” అంది బామ్మ కళ్ళు మిటమిటలాడిస్తూ! “బామ్మా! ఇంత ప్లాన్ ఉందా! నీ కడుపులో!” గట్టిగా నవ్వుతూ అన్నాడు. చందు. “ భామనే సత్య బామ్మనే!” అంటూ చిన్నగా కూని రాగం తీసింది బామ్మ.