రిటైర్ అయ్యే వయసులో ప్రేమలో పడ్డాను.ప్రేమ ఎంత మధురం. ప్రేమ గుడ్డిది కూడా. # # # మా కంపెనీ కొత్తగా విశాఖపట్నంలో ఆఫీసు తెరిచి,ఉత్తరాంధ్ర,ఛత్తీస్ గఢ్,ఒరిస్సాలలో వ్యాపారం విస్తరించాలనుకున్నారు.అక్కడ పని చేయటానికి నన్ను పంపారు ప్రమోషను ఇచ్చి. ఆఫీసు కోసం స్థానిక డీలర్ల సహకారంతో జగదంబ సెంటర్లో ఒక షాపు చూసాము. మా ఛైర్మన్ గారు కూడా చూసి అక్కడే ఆఫీసు పెట్టడానికి అంగీకారం తెలిపారు.మా సంస్థకి ఇంజనీరింగ్ కన్సల్టెంట్ త్వరలో ఆఫీసు ప్లాను డిజైన్ చేయటానికి ఒప్పకున్నారు. ఇక అక్కడ పని చేయటానికి అయిదుగురు రిప్రజెంటేటివులని, ఆఫీసులో పనిచేయటానికి ఒక ఆఫీస్ బోయ్,ఎకౌంటెంటు, కంప్యూటరు ఆపరేటరు ఎంపిక చేయాలి. నోటిఫికేషను ఇచ్చారు పేపర్లలో. ఇంటర్య్వూకి రెండు రోజుల ముందు మా ఛైర్మన్ గారు అనారోగ్యంతో హాస్పిటల్ లో చేరారు.నేను ఇంటర్వ్యూ వాయిదా వేద్దామన్నాను.ఆయన అంగీకరించలేదు. మా ఎం డీ గారు వాళ్ళ అబ్బాయే ఆ రోజుకి వస్తాడన్నారు. అలా ఎం డీ గారు వచ్చిన వాళ్ళని ఇంటర్వ్యూ చేసారు.నేను పక్కన వున్నాను.వచ్చిన వాళ్ళలో ఒక యువతి చాలా బాగా ఆకట్టుకుంది.ఆమెకి కంప్యూటర్ పరిఙ్నానంతో పాటు ఎకౌంటింగ్ డిగ్రీ కూడా వుంది.ఆమె అందంగా వుండటమే కాదు తెలివితేటలు వున్నదిగా కనపడింది.అలా ఆమె ఎంపిక అయింది మా ఛైర్మన్ గారి అనుమతితో. ఆఫీసు తెరిచాక చాలా ఎక్కువ ఆర్డర్లు సంపాదించారు మా వాళ్ళు.నెలనెలా వ్యాపారం పెరుగుతోంది.ఆ కారణంగా మా ఛైర్మన్ గారు రెండు సార్లు వచ్చారు.ఒకసారి డీలర్లందరితో మీటింగ్ పెట్టారు. నేను ఆఫీసుకి దగ్గరలోనే మేడ మీద ఒక గది తీసుకున్నాను.వంట చేసుకుంటాను.నా భార్య హైదరాబాదులో వుంది.పిల్లలు ఇంజనీరింగ్ చేస్తున్నారు.అందువల్ల ఆవిడని ఇక్కడికి తీసుకు రాలేను. మా ఆఫీసులో ఎకౌంటెంటుగా చేసే ఆమె పేరు కళ్యాణి.ఆమె నవ్వు ఓ సమ్మోహనం అనిపిస్తుంది.రోజంతా ఆమెతో పని చేస్తుండటంతో నాకు తెలియకుండానే ఆమె అంటే ఇష్టం ఏర్పడింది.తప్పు అని మనసుకు చెప్పుకుంటున్నా మళ్ళించ లేక పోతున్నా ఆమె నుంచి.లోపల లోపల భయంగా కూడా వుంది. ఆమెకి ప్రేమిస్తున్నా అని చెప్పేస్తానేమోనని. నిజానికి మా ఆవిడ,పిల్లలు వారానికోసారి ఫోన్ చేసేటప్పుడు,నెలకోసారి జీతం వచ్చాక పంపటానికి తప్ప గుర్తు రావటంలేదు. ఇంటికి వెళ్ళినా ఆమె గురించిన ఆలోచనలే వెంటాడుతున్నాయి.ఆ అమ్మాయి ఎవరితో మాట్లాడినా నవ్వుతూనే మాట్లాడుతుంది.అది నాకు నచ్చదు.ఆఖరికి తన పక్కనతనితో మాట్లాడినా.అది ఆఫీసు విషయమైనా.నాతోనే నవ్వుతూ మాట్లాడాలి. గదికి వెళ్ళినా ఆమె గురించిన ఆలోచనలే. అప్పుడప్పుడు మా ఛైర్మన్ గారు వస్తారు.ఆయన గదిలోకి ఆమెని పిలిచి చాలా సేపు మాట్లాడుతారు. ఇక్కడికొచ్చి ఏడాదై పోయింది.ఈ ఏడాదిలో మొక్కుబడిగా ఇంటికి వెళ్ళాను.నాలుగు రోజులనుకున్న వాణ్ణి రొండో రోజే బయలుదేరిపోయే వాణ్ణి.ఉన్న రెండు రోజులలో కూడా ఎక్కువ సార్లు ఆ అమ్మాయితోనే మాట్లాడేవాడిని ఆఫీసు వ్యవహారాల వంకతో. నాకే అనిపించేది మా ఆవిడతో మాట్లాడేటప్పుడున్న నా గొంతుకు,ఆమెతో మాట్లాడేటప్పుడున్న గొంతుకు తేడా.ఆమెతో చాలా మృదువుగా వుంటుంది ప్రేమ వుట్టి పడేలా. మా ఆవిడతో మాట్లాడేటప్పుడు ఏ భావం లేకుండా వుంటుంది. ఈ సారి వెళ్ళగానే చెప్పేయాలి ఆమెని ఇష్టపడుతున్నానని,తనకి ఇష్టమైతే పెళ్ళి చేసుకుంటానని. ### ఆ రోజు ఆఫీసుకు వెళ్ళగానే ఆమెని పిలిచాను.అవీ ఇవీ మాట్లాడి ఇక నా మనసులో మాట చెప్దాం అనుకుంటుండగా మా ఛైర్మన్ గారి తమ్ముడు గుమ్మంలో ప్రత్యక్షమయ్యాడు. ఆయనకి నిజామాబాద్ దగ్గర పొలం వుంది.స్వయంగా పర్యవేక్షిస్తూ రకరకాల పంటలు పండిస్తాడు.ఛైర్మన్ గారు చెప్తుంటారు నష్టం అన్నది కేవలం తుఫాను వల్లే తప్ప ఎప్పుడూ మంచి ఆదాయమేట. అయిష్టంగానే ఆయనని ఆహ్వానించి కూచోమని కుశల ప్రశ్నలయ్యాక ఆయనకి కాఫీ తెప్పించాను. ఆయన కాఫీ తాగుతూ ఆమెని నిశితంగా చూస్తున్నాడు.నాకది నచ్చలా.అందుకుని ఛైర్మన్ గారి గదిలో కూచోండి అన్నా.అక్కర్లేదని అక్కడే కూచున్నాడు.ఆమెని చూడటం మానలా. తరువాత ఛైర్మన్ గారి గదిలోకి వెళ్ళి కళ్యాణిని పిలిచాడు.కాసేపటి తరువాత ఆమె బయటికి వచ్చింది.ఆయన బయటికి వెళ్ళిపోయాడు. కళ్యాణితో ఏం మాట్లాడి వుంటాడు.మా ఆఫీసు వ్యవహారాలలో ఆయనెప్పుడూ తలదూర్చలేదు.ఇప్పుడేమిటీ విడ్డూరం అనుకున్నా. ఆయన వెళ్ళిపోయాక ఆమె విషయంలో నా ఆలోచన మారిపోయింది తెల్లారేసరికి.ఆలోచనలో పడ్డా.ఎంత వ్యామోహంలో పడ్డాను!ఆమె వయసుకీ,నా వయసుకీ ఎంత వ్యత్యాసం వుంది.ఆ వయసు పిల్లలున్నారన్న ఆలోచన కూడా రాలేదు! నిజంగా నా ప్రేమ గురించి ఆమెకి చెపితే ఖచ్చితంగా ‘నో’ అనేది.తన వయసువాడు తనకి జతగాడు కావాలనుకుంటుంది.అసలు నాకే ఆడపిల్ల వుండి ఎవడన్నా ఇలా అంటే నేనేం చేసేవాణ్ణి – ఖచ్చితంగా ఛెడామడా తిట్టేవాణ్ణి.అమ్మో కొద్దిలో నాకు ఆ ప్రమాదం తప్పింది.నాకు తెలిసిన వాళ్ళందరి దగ్గరా నా పరువు పోయేది.అసలు నా భార్య,పిల్లలు ఎంత అసహ్యించుకుంటారు.తలుచుకుంటేనే భయంతో వొళ్ళు వణుకుతోంది. పెద్ద ఆపద నించీ కాపాడడానికి దేవుడే మా ఛైర్మన్ గారి తమ్ముడి రూపంలో వచ్చాడేమో.ఆయ నెందుకొచ్చినా నాకు మంచి జరిగింది. అందుకే ప్రేమ గుడ్డిది అంటారేమో! ### రెండు రోజుల తరువాత మా ఛైర్మన్ గారు ఫోన్ చేసారు ‘రావుగారు మీకో శుభవార్త.మా అబ్బాయి పెళ్ళికి నిశ్ఛయ తాంబూలాలు రేపు విశాఖలోనే.ఉదయం పదిలోపు హోటలు సుధ కి వచ్చేయండి.మీరే పెళ్ళి పెద్ద.అటూ ఇటూ కావలసినవారు మరి.(నా ప్రమేయం లేకుండా పెళ్ళి కుదుర్చుకుని ఇద్దరికీ కావలసిన వాడిని అంటారేంటి? వెనకాల వాళ్ళవిడ అంటోంది అసలు పెళ్ళికూతురెవరో చెప్పరే) ఆ..ఆ..అసలు ఆ విషయం మర్చేపోయా.మనాఫీసులో పనిచేసే కళ్యాణే.(నా గుండె మోకాళ్ళ లోకి వచ్చినంత పనైంది.) మా తమ్ముడు మొన్న వచ్చినప్పుడు వాళ్ళతో మాట్లాడాడు.సరే వుంటా.’ అవతల ఫోను పెట్టిన శబ్దం అయింది. నేను చాలా అదృష్టవంతుణ్ణి.దేవుడుకి మళ్ళీమళ్ళీ కృతఙ్నతలు చెప్పుకున్నా.