ఆదివారం. పైగా ఆఁ వేళ ఆనంద్ పెళ్లి రోజు. అతను నిద్ర లేచేటప్పటికే, మాధురి లేచి వంట ఇంట్లో ఏదో పని చేసుకుంటోంది. వంట ఇంట్లోకి వెళ్లి విష్ చేసి అవేళ ప్రోగ్రాం చెప్పాడు " నాకు ఒక్క అరగంట ఆడిటర్ ఆఫీస్ లో సంతకాలు చేసే పని ఉంది. ఇవాళే దానికి లాస్ట్ రోజు. నువ్వు తయారయ్యి ఫోరమ్ మాల్ లో మనం రెగ్యులర్ గా వెళ్లే ఫుడ్ కోర్టు కు తొమ్మిదింటి కల్లా వచ్చేయి. బ్రేక్ఫాస్ట్ చేసి జయ జయ జయహె సినిమా చూసి వద్దాం.

ఫ్రెండ్స్ అందరు చెబుతున్నారు. చాలా బాగుంది అని. ఇవాళే లాస్ట్ షో. " "అలాగే" అని ఆమె చెప్ప గానే వెంటనే తయారయ్యి వెళ్ళిపోయాడు. అతను బయలు దేరే టప్పటికి ఏడున్నర దాటింది. ఆడిటర్ ప్రకాశ రావు ఆఫీస్ చేరే టప్పటికి, ఎనిమిది దాటింది. అప్పటికే ప్రకాశ రావు అసిస్టెంట్ కృష్ణ వచ్చి ఉన్నాడు ఆఫీస్ లో. అతన్ని చూడ గానే, " సార్ ఏవో సంతకాలు కావాలన్నారు. నీకు చెప్పారా? ఇస్తే చేసి వెళ్లి పోతాను " అన్నాడు ఆనంద్ టైం చూసుకుంటూ. ఎందుకంటే అతను అక్కడినుంచి మాల్ కి వెళ్ళడానికి అరగంట పైనే పడుతుంది. వెయిట్ చేయిస్తే మాధురి ఎలా అరుస్తుందో అతనికి తెలుసు.

" సార్ చెప్పారు కానీ, అయన వచ్చేదాకా మిమ్మలిని ఉండ మన్నారు. ముఖ్య మయిన చిన్న మార్పు చెయ్యాలిట. సార్ బయలు దేరారు వచ్చేస్తారు. కూర్చోండి " అన్నాడు కృష్ణ. ఆనంద్ ప్రతి అయిదు నిముషాలకి టైం చూసుకుంటూ అసహనం గా ఉన్నాడు " ఎక్కడ ఉన్నారో ఒక మాటు ఫోన్ చేయి " అన్నాడు కృష్ణ తో " అలా ఫోన్ చేస్తే సార్ కోప్పడతారు సార్. వచ్చేస్తారు కూర్చోండి " అన్నాడు కృష్ణ. అసహనం గా కూర్చున్నాడు ఆనంద్. ప్రతి అయిదు నిముషాలు కీ వాచీ చూసు కుంటూ కంగారు పడుతున్నాడు ఇంకో అయిదు నిముషాలకీ కృష్ణ ఫోన్ రింగ్ అయింది. ప్రకాశ రావు గారి నుంచి. అతను ఫోన్ ఎత్తి , ఏదో విని " వచ్చారు సార్ " అన్నాడు. కృష్ణ ఫోన్ ఆనంద్ కీ ఇచ్చి "మీతో సార్ఆట్లాడతారట" అని ఫోన్ ఇచ్చాడు " వచ్చేస్తున్నాను. అనుకోకుండా కొంచం లేటు అయింది. కూర్చోండి " అన్నాడు అతను అవతలి నుంచి. " ఏమీ లేదండి తొమ్మిది కి వేరే ప్రోగ్రాం ఉంది" అన్నాడు అసహనాన్ని తొక్కి పెట్టుకుని. సరే రండి అని ఫోన్ కట్ చేస్తూ.

మాధురి కీ ఫోన్ చేసి కొంచం లేట్ అవుతుందని చెబుదాం అనుకుని ఆమె కి రింగ్ చేశాడు. రెండు మాట్లు చేసినా ఆమె ఎత్త లేదు. మెసేజ్ పెట్టి అసహనం గా కూర్చున్నాడు. మొత్తానికి ఆడిటర్ గారు వచ్చిన తరువాత పని పూర్తి అవడానికి ఇంకో పది నిముషాలు పట్టింది పది నిముషాలు తక్కువ తొమ్మిది కీ కానీ బయలు దేర లేకపోయాడు. బయలు దేరే ముందు మళ్ళీ మాధురి కీ కాల్ చేస్తే అదే పరిస్థితి. ఆమె ఎత్త లేదు.

మెల్లిగా కోపం లేచింది అతనికి. లక్కీ గా ట్రాఫిక్ ఎక్కువ లేక పోవడం వల్ల 9.20 కే ఫుడ్ కోర్టు చేరుకున్నాడు. అప్పటికే మాధురి వచ్చేసి ఉంటుందని అనుకుని అక్కడ అంతా చూశాడు. ఆమె జాడ ఎక్కడా లేదు. కాసేపు చూసి ఫోన్ చేశాడు. రింగ్ అవుతోంది కానీ ఫోన్ ఎత్త లేదు ఆమె. ఏమయి ఉంటుందబ్బా అనుకుని, చాలా. ఒక వేళ లేట్ అయితే ఫోన్ ఎందుకు చేయలేదో అనుకుంటు అక్కడే కూర్చున్నాడు. ఆరోగ్య సమస్య ఏదీ లేదు కాబట్టి, ఆవిడ ఎందుకు ఫోన్ చేయలేదో అర్ధం కాలేదు.

అప్పటికే పదిన్నర దాటింది. బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసి వెళ్లే టైం లేదు ఆమె వచ్చేస్తే డైరెక్ట్ గా స్క్రీన్ కీ వెళ్ళిపోయి అక్కడ లోపలికి ఆర్డర్ చేయవచ్చు అనుకున్నాడు. పదకొండు అయినా ఆమె జాడ లేదు. సినిమా మొదటి నుంచి చూడాలని స్నేహితులు చెప్పారు. ఆమె రాక పోవడం కాకుండా, ఫోన్ కూడా చేయక పోవడం తో అతని కీ కోపం హద్దులు దాటు తోంది. మొత్తానికి 11.30 దాటిన తర్వాత మాధురి హడావిడిగా వచ్చి ఏదో చెప్ప బోతోంటే చూట్టూ ఎవరు ఉన్నారో చూసుకోకుండా '" చాలా కోపం చూపిస్తూ " ఎందుకింత ఆలస్యం " అని కొంచం గట్టి గానే అరిచాడు " అందరు ఇటు చూశారు. మాధురి మొహం చాలా చిన్న బుచ్చుకుని ఏదొ చెప్పబోయింది. ఆనంద్ కొంచం తగ్గి పక్కన ఉన్న టేబుల్ దగ్గరికి ఆమెతో నడిచి అక్కడ కూర్చున్నాడు. ఆమె కూడా కూర్చున్న తరువాత " ఎందుకు ఆలస్యం అయిందో ఫోన్ చేయవచ్చు కదా. ఎన్నిమాట్లు చేసినా ఫోన్ ఎత్త లేదు అన్నాడు " " నన్ను చెప్పనిస్తారా? " ఆమె కూడా కొంచం అసహనం గా "చెప్పు" అన్నాడు మీరు వెళ్లిన తరువాత నేను కూడా తయారయి బయటికి రాబోతోంటే, మన ఎదురుగా ఉన్న విజయ ఏడుస్తూ పరిగెత్తుకు వచ్చి " మా అయన సడన్ గా స్పృహ తప్పి పది పోయారు. కొంచం రండి" అంది

ఏడుస్తూ. వెంటనే ఆమె వెనకాల వెళ్లి చూస్తే అతని పల్స్ అదీ బాగానే ఉంది కానీ స్పృహ లో లేడు. వెంటనే అంబులెన్సు పిలిచి ఆయన్ని హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళాం. వెళ్లే ముందు మన ఫ్లాట్ హడావిడి గా లాక్ చేసి వెళ్ళాను. సెల్ ఫోన్ పట్టుకు వెళ్ళ లేదు. హాస్పటల్ లో డాక్టర్స్ అ నాగరాజు గారిని పరీక్ష చేసే దాకా నాకు మీరు వెయిట్ చేస్తూ ఉంటారని గుర్తు రాలేదు.

" నాగరాజు గారికి ఏమయ్యిండిట. ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నాడు? " అడిగాడు షుగర్స్ డౌన్ అయి స్పృహ తప్పింది. మేము వెళ్లడం లేట్ అయితే కోమా లోకి వెళ్లి పోయేవాడు " " సరేలే ఇంక మనకి ఈవాళ ఆఁ సినిమా చూసే యోగం లేదు. మ్యారేజ్ డే ఏదో ఆనందం గా గడుపుదాం అనుకున్నాను. " అన్నాడు మొత్తం ప్రోగ్రాం అంతా తలుచుకుని విచారం మొహం లో చూపిస్తూ. " సరే ఇంక ఇప్పుడు బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఏమిటి,? సినిమా ఎలాగూ లేదు. ఇక్కడే ఏదో గడ్డి ని లంచ్ గా చేసి వెడదాం అన్నాడు " ఆర్డర్ చెయ్యడానికి లేచి వేడుతూ. ఆమెకి ఏమి కావాలని కూడా అడిగే మూడ్ లో లేడు. బొమ్మ ఆదివారం. పైగా ఆఁ వేళ ఆనంద్ పెళ్లి రోజు. అతను నిద్ర లేచేటప్పటికే, మాధురి లేచి వంట ఇంట్లో ఏదో పని చేసుకుంటోంది. వంట ఇంట్లోకి వెళ్లి విష్ చేసి అవేళ ప్రోగ్రాం చెప్పాడు " నాకు ఒక్క అరగంట ఆడిటర్ ఆఫీస్ లో సంతకాలు చేసే పని ఉంది.

ఇవాళే దానికి లాస్ట్ రోజు. నువ్వు తయారయ్యి ఫోరమ్ మాల్ లో మనం రెగ్యులర్ గా వెళ్లే ఫుడ్ కోర్టు కు తొమ్మిదింటి కల్లా వచ్చేయి. బ్రేక్ఫాస్ట్ చేసి జయ జయ జయహె సినిమా చూసి వద్దాం. ఫ్రెండ్స్ అందరు చెబుతున్నారు. చాలా బాగుంది అని. ఇవాళే లాస్ట్ షో. " "అలాగే" అని ఆమె చెప్ప గానే వెంటనే తయారయ్యి వెళ్ళిపోయాడు. అతను బయలు దేరే టప్పటికి ఏడున్నర దాటింది. ఆడిటర్ ప్రకాశ రావు ఆఫీస్ చేరే టప్పటికి, ఎనిమిది దాటింది. అప్పటికే ప్రకాశ రావు అసిస్టెంట్ కృష్ణ వచ్చి ఉన్నాడు ఆఫీస్ లో. అతన్ని చూడ గానే, " సార్ ఏవో సంతకాలు కావాలన్నారు. నీకు చెప్పారా? ఇస్తే చేసి వెళ్లి పోతాను " అన్నాడు ఆనంద్ టైం చూసుకుంటూ. అతన్ని చూడ గానే, " సార్ ఏవో సంతకాలు కావాలన్నారు. నీకు చెప్పారా? ఇస్తే చేసి వెళ్లి పోతాను " అన్నాడు ఆనంద్ టైం చూసుకుంటూ.

ఎందుకంటే అతను అక్కడినుంచి మాల్ కి వెళ్ళడానికి అరగంట పైనే పడుతుంది. వెయిట్ చేయిస్తే మాధురి ఎలా అరుస్తుందో అతనికి తెలుసు. అలాంటి సందర్బలలో తాను ఎంత శాంతం గా ఉంటాడో ఆఁమెకి తెలుసు కాబట్టి ఏమీ ఆందోళన పడ లేదు. "సార్ చెప్పారు కానీ, అయన వచ్చేదాకా మిమ్మలిని ఉండ మన్నారు. ముఖ్య మయిన చిన్న మార్పు చెయ్యాలిట. సార్ బయలు దేరారు వచ్చేస్తారు. కూర్చోండి " అన్నాడు కృష్ణ. "సరే అయితే. ఎక్కడ ఉన్నారో ఒకమాటు ఫోన్ చేస్తావా? అన్నాడునవ్వుతూ " అలా ఫోన్ చేస్తే సార్ కోప్పడతారు సార్. వచ్చేస్తారు కూర్చోండి " అన్నాడు కృష్ణ. " సరే ప్రాబ్లెమ్ లేదు. వెయిట్ చేస్తాను" అని అక్కడ ఉన్న న్యూస్ పేపర్ తీసుకుని కూర్చున్నాడు. ఇంకో అయిదు నిముషాలకీ కృష్ణ ఫోన్ రింగ్ అయింది. ప్రకాశ రావు గారి నుంచి. అతను ఫోన్ ఎత్తి , ఏదో విని " వచ్చారు సార్ " అన్నాడు. కృష్ణ ఫోన్ ఆనంద్ కీ ఇచ్చి "మీతో సార్ మాట్లాడ తారట" అని ఫోన్ ఇచ్చాడు " వచ్చేస్తున్నాను.

అనుకోకుండా కొంచం లేటు అయింది. కూర్చోండి " అన్నాడు అతను. " పరవాలేదు సార్ మీరు రండి నేను వెయిట్ చేస్తాను " అని ఫోన్ కృష్ణ కి ఇచ్చాడు. మాధురి కి ఫోన్ చేసి కొంచం లేట్ అవుతుందని చెబుదాం అనుకుని ఆమె కి రింగ్ చేశాడు. రెండు మాట్లు చేసినా ఆమె ఎత్త లేదు. చిరాకు పడ లేదు ఏదో కారణం ఉండి ఉండాలని అనుకున్నాడు. మెసేజ్ పెట్టి మళ్ళీ పేపర్ లో పడ్డాడు. . మొత్తానికి ఆడిటర్ గారు వచ్చిన తరువాత పని పూర్తి అవడానికి ఇంకో పది నిముషాలు పట్టింది పది నిముషాలు తక్కువ తొమ్మిది కీ కానీ బయలు దేర లేకపోయాడు. బయలు దేరే ముందు మళ్ళీ మాధురి కీ కాల్ చేస్తే అదే పరిస్థితి. ఆమె ఎత్త లేదు. ఎందుకో అనుకున్నాడు. లక్కీ గా ట్రాఫిక్ ఎక్కువ లేక పోవడం వల్ల 9.20 కే ఫుడ్ కోర్టు చేరుకున్నాడు. అప్పటికే మాధురి వచ్చేసి ఉంటుందని అనుకుని అక్కడ అంతా చూశాడు. ఆమె జాడ ఎక్కడా లేదు. కాసేపు చూసి ఫోన్ చేశాడు. రింగ్ అవుతోంది కానీ ఫోన్ ఎత్త లేదు ఆమె. ఏదో కారణం ఉండి ఉండాలి అనుకుంటూ అక్కడే ఒక టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్నాడు. మొత్తానికి 11.30 దాటిన తర్వాత మాధురి హడావిడిగా వచ్చి ఏదో చెప్ప బోతోంటే " కంగారు పడకు. ముందు కూర్చో అని ఆమెని కూర్చో పెట్టి " ఎందుకింత ఆలస్యం. ఫోన్ చేసి ఉండవచ్చు కదా" అన్నాడు శాంతం గానే " మీరు వెళ్లిన తరువాత నేను కూడా తయారయి బయటికి రాబోతోంటే, మన ఎదురుగా ఉన్న విజయ ఏడుస్తూ పరిగెత్తుకు వచ్చి " మా అయన సడన్ గా స్పృహ తప్పి పది పోయారు. కొంచం రండి" అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే ఆమె వెనకాల వెళ్లి చూస్తే అతని పల్స్ అదీ బాగానే ఉంది కానీ స్పృహ లో లేడు.

వెంటనే అంబులెన్సు పిలిచి ఆయన్ని హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళాం. వెళ్లే ముందు మన ఫ్లాట్ హడావిడి గా లాక్ చేసి వెళ్ళాను. సెల్ ఫోన్ పట్టుకు వెళ్ళ లేదు. హాస్పటల్ లో డాక్టర్స్ అ నాగరాజు గారిని పరీక్ష చేసే దాకా నాకు మీరు వెయిట్ చేస్తూ ఉంటారని గుర్తు రాలేదు. " నాగరాజు గారికి ఏమయ్యిండిట. ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నాడు? " అడిగాడు షుగర్స్ డౌన్ అయి స్పృహ తప్పింది. మేము వెళ్లడం లేట్ అయితే కోమా లోకి వెళ్లి పోయేవాడు అవును, సినిమా ప్రారంభం అయిపొయిందేమో! ఇవాళ లాస్ట్ షో అన్నారు " అంది విచారంగా " పరవాలేదు. తరువాత OTT లో చూడ వచ్చు కొంపలంటుకు పోయింది ఏమీ లేదు " అన్నాడు

శాంతం గా " సరే ఇంక ఇప్పుడు బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఏమిటి,? లంచ్ ఇక్కడ చేద్దామా ఇంక ఎక్కడికయినా వేదాదామా? అన్నాడు. " లంచ్ ఇక్కడ ఎందుకు? కాఫీ తాగి మినర్వా లో లంచ్ చేసి అక్కడ కి దగ్గర గా రామాలయం ఉంది కదా, చాలా రోజులయింది అక్కడికి వెళ్లి ఇంటికి వెడదాం. " అంది "వెరీ గుడ్ అలాగే చేద్దాం " అని కాఫీ తేవడానికి కౌంటర్ దగ్గరికి బయలు దేరాడు