చెగోళ్ల తోట, చిత్తూరు జిల్లాలో ఒదిగి ఉన్న ఒక చిన్న గ్రామం. అక్కడ భూమికి మట్టి వాసనతో పాటు కష్టజీవుల చెమట వాసన కూడా పట్టుకొని ఉంటుంది. ఆ ఊరి బడిపంతులు రాతబల్ల మీద అప్పుడప్పుడూ చెప్పే 'మహా నగరాల' కథలు, వార్తాపత్రికల్లో కనిపించే మెరిసే చిత్రాలు... అన్నీ చెగోళ్ల తోటకి దూరంగా, ఒక సరికొత్త ప్రపంచం ఉందని చెప్పకనే చెప్పేవి. శివకు ఆ ప్రపంచం పట్ల ఒక విపరీతమైన ఆకర్షణ ఉండేది. అతని చూపులు ఎప్పుడూ ఆకాశం వైపు ఉండేవి – ఎక్కడైతే తన కలలు నిజమవుతాయని నమ్మాడో అక్కడకు పయనించాలని కలలు కనేవాడు. శివ పేరు శివప్రసాద్. కానీ ఊర్లో అందరూ చిన్న శివ అనే పిలిచేవారు. వాళ్లది పేద కుటుంబం. తండ్రి చిన్న రైతు. పొలం పనులు సరిగ్గా లేకపోతే కూలికి వెళ్ళేవాడు. తల్లి ఇంటి పనులు చూసుకుంటూ, పక్క ఇళ్ళలో చిన్న చిన్న పనులు చేసి నాలుగు రాళ్ళు వెనకేసేది. పాత కాలపు, వంకర తిరిగిన పెంకుటిల్లు, కడుపు నిండా తినడానికి కూడా కొన్నిసార్లు కష్టం. ఈ పేదరికం శివకు బాధను కలిగించలేదు, కానీ ఒక నిప్పులాంటి ఆశయాన్ని రాజేసింది. "ఇలాగే ఉండకూడదు, ఏదో ఒకటి సాధించాలి" అన్న తపన అతని కళ్ళలో ఎప్పుడూ మెరిసేది.బడిలో శివ ఎప్పుడూ ముందుండేవాడు. లెక్కల్లో అయితే పంతులు గారికి కూడా కొన్నిసార్లు సందేహాలు వస్తే శివను అడిగేవారు. పుస్తకాలంటే ప్రాణం. చెగోళ్ల తోటలో సరైన గ్రంథాలయం లేదు, పాఠశాల పుస్తకాలే అతని ప్రపంచం. వాటిని పదే పదే చదివేవాడు, వాటిలోని విషయాలను తన బుర్రలోకి ఎక్కించుకునేవాడు. క్లాసులో చెప్పిన పాఠాలే కాకుండా, తెలియని విషయాలను పంతులు గారిని అడిగి తెలుసుకునేవాడు. అతని ప్రశ్నలకు ఒక్కోసారి పంతులు గారే ఆశ్చర్యపోయేవారు. "ఈ పిల్లాడు మామూలోడు కాదు, ఏదో సాధిస్తాడు" అని మనసులో అనుకునేవారు.ఒకసారి బడిలో క్విజ్ పోటీ పెట్టారు. జిల్లా స్థాయి పోటీలు. ఆ జిల్లా మొత్తం నుండి శివ ఒక్కడే ఎంపికయ్యాడు. చిరుగుల బట్టలతో, కాళ్ళకు చెప్పులు లేకుండా, ఆ రోజు జ్వరం వస్తున్నా లెక్క చేయకుండా శివ పోటీకి వెళ్ళాడు. ఆ పోటీలో ఎందరో ధనిక కుటుంబాల పిల్లలు, పెద్ద స్కూళ్ళ నుండి వచ్చిన వారు పాల్గొన్నారు. వారి ఆడంబరం, ఆత్మవిశ్వాసం శివను కొద్దిసేపు నిరాశపరిచినా, అతనిలోని పట్టుదల నిప్పును రాజేసింది. గంటల తరబడి సాగిన పోటీలో, చివరకు శివప్రసాద్ మొదటి బహుమతి గెలుచుకున్నాడు. పత్రికల్లో అతని ఫోటో, అతని గ్రామంతో సహా పెద్ద అక్షరాలతో వచ్చింది. ఆ రోజు చెగోళ్ల తోటలో పండుగ వాతావరణం. అప్పుడే శివకు అర్థమైంది – తెలివితేటలు, పట్టుదల ఉంటే పేదరికం ఒక అడ్డంకి కాదని. ఆ విజయం శివలో మరింత దృఢత్వాన్ని నింపింది. అతని ఆశలు రెక్కలు తొడిగాయి. "ఇంత చిన్న ఊరి నుండి వచ్చి జిల్లా స్థాయిలో గెలిచాను కదా, మరి రాష్ట్ర స్థాయి ఎందుకు కాదు? దేశ స్థాయి ఎందుకు కాదు?" అనుకున్నాడు. అతని కలలు కేవలం మార్కులు, బహుమతులతో ఆగలేదు. అవి అధికారం, సంపద, గుర్తింపు వైపు మళ్లాయి. తనను చిన్నచూపు చూసిన వారందరికీ తానెవరో నిరూపించుకోవాలనే కసి, తన కుటుంబానికి ఒక గౌరవప్రదమైన జీవితాన్ని ఇవ్వాలనే ఆశయం అతనిలో బలంగా నాటుకుపోయాయి. ఆ రోజు నుంచే శివ భవిష్యత్తుకు బలమైన పునాదులు పడటం మొదలయ్యాయి. ఆ పసి మనసులో అంకురించిన ఆశయమే, ఒకరోజు తనను విజయ శిఖరాలకు చేర్చి, ఆపై అహంకారపు అగ్నిలో ఎలా దహించి వేసిందో అప్పుడతనికి తెలియదు. చిత్తూరు లో ఇంజనీరింగ్ స్కాలర్షిప్ తో పూర్తి చేశాడు. అందరూ క్యాంపస్ ఇంటర్వ్యూస్ లో సెలెక్ట్ అయ్యిన జాబ్ లో చేరిపోయారు. కానీ చిన్న శివ లక్ష్యం జాబ్ కాదు.అతను జాబ్ ఇంటర్వ్యూస్ కి అటెండ్ అవ్వలేదు. IIM అతని టార్గెట్ అయ్యింది. చెగోళ్ల తోట నుండి అహ్మదాబాద్‌కి శివ ప్రయాణం కేవలం రైలులో కొన్ని వందల మైళ్ల ప్రయాణం మాత్రమే కాదు, అది ఒక ప్రపంచం నుండి మరో ప్రపంచంలోకి అడుగుపెట్టిన అపురూప ఘట్టం. చిరుగుల బట్టలు, బీదరికపు వాసన అతనిని వెన్నాడుతున్నా, అతని కళ్ళల్లో మెరిసిన ఆత్మవిశ్వాసం, బుర్రలో తొలుస్తున్న కలలు అతనిని ముందుకు నడిపించాయి. IIM అహ్మదాబాద్ గేటు వద్ద అడుగుపెట్టినప్పుడు, చుట్టూ కనిపించిన విశాలమైన కట్టడాలు, పచ్చిక బయళ్ళు, లగ్జరీ కార్లు, సూటు బూటు వేసుకున్న విద్యార్థులు... అన్నీ అతనికి ఒక కొత్త లోకాన్ని పరిచయం చేశాయి. "ఇదే నా భవిష్యత్తు" అనుకున్నాడు శివ. అహ్మదాబాద్ క్యాంపస్‌లో వాతావరణం వేరు. అక్కడ విద్యార్థులు కేవలం మార్కుల కోసం చదవరు, వారు లక్షల కోట్లు సంపాదించే వ్యాపారవేత్తలుగా మారాలని కలలు కంటారు. చర్చలు, ప్రాజెక్టులు, బిజినెస్ ప్లాన్‌లు, మార్కెట్ స్ట్రాటజీలు – ఇవే వారి రోజువారీ జీవితం. శివకు మొదట్లో ఈ వాతావరణం కొద్దిగా అసౌకర్యంగా అనిపించినా, త్వరగానే అలవాటు పడ్డాడు. అతని గ్రామీణ నేపథ్యం, సాదాసీదా దుస్తులు, కష్టపడి చదువుకునే తత్త్వం కారణంగా కొందరి విద్యార్థుల దృష్టిలో అతను కొద్దిగా వెనకబడి ఉన్నాడని భావించారు. కానీ శివకు అది ఒక సవాలుగా అనిపించింది. తన తెలివితేటలతో, తన పదునైన ఆలోచనలతో వారిని ఆకట్టుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. తరగతి గదిలో, శివ మళ్ళీ తన ప్రతిభను చాటుకున్నాడు. కార్పొరేట్ ఫైనాన్స్, స్ట్రాటజిక్ మేనేజ్‌మెంట్, మార్కెటింగ్ వంటి క్లిష్టమైన సబ్జెక్టులను అవలీలగా అర్థం చేసుకున్నాడు. అతని విశ్లేషణ పటిమ, సమస్య పరిష్కార నైపుణ్యాలు ప్రొఫెసర్లను ఆశ్చర్యపరిచాయి. గ్రూప్ ప్రాజెక్టులలో, అతను ఎప్పుడూ నాయకత్వం వహించేవాడు. అతని ఆలోచనలు, ప్రణాళికలు ఎప్పుడూ వినూత్నంగా, ఆచరణాత్మకంగా ఉండేవి. "అంతర్జాతీయ మార్కెట్‌లో భారతీయ ఉత్పత్తిని ఎలా నిలబెట్టాలి?" అన్న ప్రాజెక్టులో, అతను ప్రెజెంట్ చేసిన "లోకల్ ఫర్ గ్లోబల్" కాన్సెప్ట్, దాని సమర్థవంతమైన మార్కెటింగ్ వ్యూహం క్యాంపస్‌లో సంచలనం సృష్టించింది. ఆ ప్రాజెక్టుకు అతనికి అత్యధిక మార్కులు వచ్చాయి. అప్పుడే అతనిలోని నాయకత్వ లక్షణాలు, వ్యాపార దక్షత బయటపడ్డాయి. క్యాంపస్‌లో స్నేహాలు, పార్టీలు, వినోదం కూడా ఉండేవి. కానీ శివ వాటికి దూరంగా ఉండేవాడు. అతని దృష్టి అంతా తన లక్ష్యం మీదే. రాత్రుళ్ళు లైబ్రరీలో గడిపేవాడు, వివిధ కంపెనీల కేస్ స్టడీస్‌ను విశ్లేషించేవాడు. పెద్ద వ్యాపారవేత్తల జీవిత చరిత్రలు చదివేవాడు. అప్పుడే అతని మదిలో ఒక ఆలోచన మెరిసింది. "మన దేశంలో ఫాస్ట్ ఫుడ్ సంస్కృతి పెరుగుతోంది, కానీ నాణ్యమైన, పరిశుభ్రమైన, సాంప్రదాయ భారతీయ ఫాస్ట్ ఫుడ్ ఎందుకు లేదు?" అన్న ప్రశ్న అతనిని తొలిచింది. ఒక రోజు, క్యాంటీన్‌లో వేడివేడి ఇడ్లీ తింటున్నప్పుడు, అతనికి ఒక మెరుపులాంటి ఆలోచన వచ్చింది. "ఇడ్లీ! ఇది భారతీయ సాంప్రదాయ అల్పాహారం. చవకైనది, ఆరోగ్యకరమైనది, అన్ని ప్రాంతాల ప్రజలకూ సుపరిచితమైనది. దీన్ని ఒక బ్రాండ్‌గా మార్చి, దేశవ్యాప్తంగా విస్తరిస్తే?" ఆ క్షణంలోనే అతని వ్యాపార సామ్రాజ్యానికి పునాది పడింది. అతను కేవలం ఇడ్లీని అమ్ముకోవాలని అనుకోలేదు, ఒక బ్రాండ్‌ను, ఒక నమ్మకాన్ని, ఒక అనుభూతిని అమ్మాలని కలలు కన్నాడు. IIM అహ్మదాబాద్ నుండి గోల్డ్ మెడల్ అందుకున్నప్పుడు, శివ కళ్ళల్లో ఒక మెరుపు కనిపించింది. అది కేవలం విజయం పట్ల ఆనందం మాత్రమే కాదు, అహంకారం మొదటి మెట్టు కూడా. పాత జ్ఞాపకాలు, పేదరికం, తనను చిన్నచూపు చూసిన వారి ముఖాలు అతని కళ్ళ ముందు మెరిశాయి. "నేను సాధించాను. నేను అందరి కంటే గొప్పవాడిని. నా తెలివితేటలు, నా పట్టుదల నన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చాయి" అని అతని మనసు గంభీరంగా గర్జించింది. ఈ అహంకారపు విత్తు, రాబోయే రోజుల్లో అతని జీవితాన్ని ఎలా ప్రభావితం చేస్తుందో, అతడిని ఒక అగ్నిగుండంలోకి ఎలా నెడుతుందో అప్పుడతనికి తెలియదు. అది కేవలం ఆశయాల జ్వాల మాత్రమే అని అతను భావించాడు. IIM అహ్మదాబాద్ నుండి గోల్డ్ మెడల్‌తో బయటపడిన శివ, ఉద్యోగ అవకాశాల కోసం చూడలేదు. అతని మనసులో మెరిసిన "ఇడ్లీ" ఆలోచనకు రూపం ఇవ్వాలని తపన పడ్డాడు. తన వద్ద ఉన్న కొద్దిపాటి పొదుపు, కొన్ని చిన్న అప్పులతో ఒక చిన్న వ్యాపారం ప్రారంభించాడు. గుజరాత్‌లోని ఒక పట్టణంలో, ఒక రద్దీగా ఉండే ప్రాంతంలో, అతని మొట్టమొదటి 'రుచి ఇడ్లీ స్టాల్' వెలిసింది. పేరు చిన్నదే, కానీ దాని వెనుక శివ కలలు, అతని అపారమైన వ్యాపార దక్షత ఉన్నాయి. మొదట్లో స్టాల్ నడపడం అంత సులువు కాలేదు. శివ స్వయంగా ఇడ్లీలు వేసేవాడు, వడ్డించేవాడు, లెక్కలు చూసుకునేవాడు. ఇడ్లీల్లో ఎన్నో రకాలు సృష్టించాడు. అతనిలోని పని పట్ల అంకితభావం, పరిశుభ్రత, నాణ్యత విషయంలో రాజీ పడకపోవడం కస్టమర్లను ఆకట్టుకున్నాయి. "రుచి" ఇడ్లీలు రుచిలో, పరిశుభ్రతలో ఎప్పుడూ ముందుండేవి. అంతేకాకుండా, శివ తెలివైన మార్కెటింగ్ వ్యూహాలను అమలు చేశాడు. ఉదాహరణకు, ప్రారంభంలో ఉచిత సాంబార్, చట్నీలు అందించడం, లాయల్టీ కార్డులు ఇవ్వడం వంటివి చేశాడు. తన ఇడ్లీ స్టాల్‌ను కేవలం ఒక దుకాణంగా చూడలేదు, ఒక బ్రాండ్‌గా చూడటం మొదలుపెట్టాడు. ఒకటి రెండు స్టాల్స్‌తో మొదలైన 'రుచి' ప్రస్థానం, అనూహ్యంగా వేగం పుంజుకుంది. శివ తన వ్యాపారాన్ని విస్తరించడానికి కొత్త పెట్టుబడిదారులను ఆకర్షించాడు. అతని పదునైన వ్యాపార ప్రణాళికలు, అద్భుతమైన ప్రెజెంటేషన్ నైపుణ్యాలతో పెద్ద పెద్ద పెట్టుబడిదారులను ఒప్పించాడు. తక్కువ కాలంలోనే గుజరాత్ రాష్ట్రవ్యాప్తంగా 'రుచి' బ్రాండ్ పాకింది. అక్కడి నుంచి, దేశంలోని ప్రధాన నగరాలైన ముంబై, బెంగళూరు, ఢిల్లీ, హైదరాబాద్‌లలో 'రుచి' రెస్టారెంట్లు వెలిశాయి. ప్రతి రెస్టారెంట్ అత్యాధునిక సౌకర్యాలతో, పరిశుభ్రతతో, వేగవంతమైన సేవతో కస్టమర్లను ఆకట్టుకుంది. 'రుచి' కేవలం ఇడ్లీలకే పరిమితం కాలేదు. దోశలు, వడలు, పొంగల్, పప్పు అన్నం... ఇలా సాంప్రదాయ దక్షిణ భారత వంటకాలతో పాటు, ఆధునిక ఫాస్ట్ ఫుడ్ ఐటమ్స్‌ను కూడా తన మెనూలో చేర్చింది. "రుచి" ఒక భారీ ఆహార సామ్రాజ్యంగా ఎదిగింది. వార్తాపత్రికలు, బిజినెస్ మ్యాగజైన్‌లు శివ విజయగాథను ప్రచురించాయి. అతను 'సక్సెస్ ఐకాన్'గా, 'యంగ్ బిజినెస్ మాగ్నెట్'గా కీర్తించబడ్డాడు. టీవీ షోలలో అతని ఇంటర్వ్యూలు, అతని ప్రసంగాలు యువతకు స్ఫూర్తినిచ్చాయి. చెగోళ్ల తోటలో ఒకప్పుడు చిరిగిన బట్టలతో తిరిగిన శివ, ఇప్పుడు కోట్ల రూపాయల టర్నోవర్‌తో, వందలాది మందికి ఉద్యోగాలు కల్పిస్తూ, ప్రైవేట్ జెట్స్‌లో ప్రయాణించే స్థాయికి చేరుకున్నాడు. ఈ విజయం, ఈ గుర్తింపు, ఈ అపారమైన సంపద శివలో అహంకారాన్ని పెంచింది. అతని మాటతీరులో, నడకలో, నిర్ణయాలలో ఆ ఆధిపత్య స్వభావం స్పష్టంగా కనిపించేది. "నేను నా ఒక్కడి కష్టం మీదే ఈ స్థాయికి వచ్చాను. నా తెలివి, నా శ్రమ, నా విజన్ నన్ను ఇక్కడికి చేర్చాయి" అని అతను గట్టిగా నమ్మాడు. తన చుట్టూ ఉన్న ప్రజలను, తన వ్యాపార భాగస్వాములను, తన ఉద్యోగులను కూడా తక్కువ అంచనా వేయడం మొదలుపెట్టాడు. తనతో విభేదించిన వారిని, తన మాట వినని వారిని నిర్దాక్షిణ్యంగా పక్కన పెట్టేసేవాడు. "నేను చెప్పిందే వేదం, నేను చేసిందే సరైనది" అన్న ధోరణి అతనిలో బలంగా పాతుకుపోయింది. గతంలో పేదరికం, కష్టాలు తనను ఎంతగానో కలచివేసేవి. ఇప్పుడు ఆ పేదరికం నుండి బయటపడ్డానని, తన సంపద, అధికారం తనను ఎవరికంటే తక్కువ కాదని నిరూపించుకున్నానని అతను గట్టిగా నమ్మాడు. కానీ ఈ ఆత్మవిశ్వాసం, అహంకారంతో కలిపి ఒక విషపు మొక్కలా పెరిగింది. తన జీవితంలో ఇక ఎవరూ తనను నియంత్రించలేరని, తనకంటూ కొన్ని నియమాలు లేవని, తాను దేనికైనా అర్హుడని అతను నమ్మడం మొదలుపెట్టాడు. ఈ అహంకారపు గోపురాలు ఎంత ఎత్తుకు పెరిగాయో, వాటి పతనం అంత భయంకరంగా ఉంటుందని అప్పుడతనికి తెలియదు. అప్పుడే అతని జీవితంలోకి అనూష ప్రవేశించబోతోంది. శివ జీవితం 'రుచి' సామ్రాజ్యం విస్తరణతో పాటు, అహంకారపు శిఖరాలను అధిరోహిస్తోంది. డబ్బు, పేరు ప్రఖ్యాతులు అతని చుట్టూ ఒక అభేద్యమైన గోడను నిర్మించాయి. అలాంటి సమయంలో, అతని జీవితంలోకి ఒక కొత్త కాంతి ప్రవేశించింది – అనూష. అనూష, బెంగళూరులో నివసించే ఒక యువతి. ఆమె శివలా వ్యాపార ప్రపంచంలో కోట్లు సంపాదించకపోయినా, తనదైన మార్గంలో విజయాన్ని సాధించిన ఆధునిక భావాలున్న అమ్మాయి. ఆమె ఒక ప్రముఖ ఆర్కిటెక్చర్ సంస్థలో సీనియర్ డిజైనర్‌గా పనిచేస్తోంది. సృజనాత్మకత, స్వాతంత్ర్యం, ధైర్యం ఆమె వ్యక్తిత్వ లక్షణాలు. సంప్రదాయాలను గౌరవిస్తూనే, తనకంటూ ఒక గుర్తింపును కోరుకునే తత్వం ఆమెది. ఆమె తండ్రి ఒక మధ్యతరగతి ఉద్యోగి, కుమార్తె పట్ల అపారమైన ప్రేమ, ఆమె కలలను ప్రోత్సహించే మనస్తత్వం కలవాడు. ఒక ఆర్కిటెక్చర్ ఎగ్జిబిషన్ ప్రారంభోత్సవానికి శివ ముఖ్య అతిథిగా హాజరయ్యాడు. అక్కడ అతని 'రుచి' రెస్టారెంట్ల కోసం డిజైన్లను చూసే ఉద్దేశంతో వచ్చాడు. హాలులో నడుస్తూ, ఒక స్టాల్ వద్ద ఆగిపోయాడు. అక్కడ ప్రదర్శించిన డిజైన్‌లు అన్నీ వినూత్నంగా, ఆకట్టుకునే విధంగా ఉన్నాయి. ఆ స్టాల్‌కి అనూష యజమాని. ఆమె తన డిజైన్‌ల గురించి ఉత్సాహంగా వివరిస్తోంది. ఆమె కళ్ళల్లోని మెరుపు, ఆమె మాటల్లోని ఆత్మవిశ్వాసం శివను తక్షణమే ఆకట్టుకున్నాయి. ఆమె అందం, అలంకరణకు ప్రాధాన్యత ఇవ్వకుండానే ఆమెలోని సహజత్వం శివకు నచ్చింది. అప్పటిదాకా వ్యాపారం, డబ్బు తప్ప మరో లోకం తెలియని శివకు, అనూష ఒక కొత్త భావనను కలిగించింది. శివ ఆమెతో మాట్లాడడానికి వెళ్ళాడు. తనను తాను 'రుచి' వ్యవస్థాపకుడిగా పరిచయం చేసుకున్నాడు. అనూష అతని పేరు వినగానే ఆశ్చర్యపోయింది, "మీరు రుచి శివా?" అని అడిగింది. ఆమె కళ్ళల్లో కనిపించిన చిన్నపాటి ఆరాధన శివ అహాన్ని కొద్దిగా సంతృప్తిపరిచింది. అతను తన వ్యాపార ప్రణాళికల గురించి, 'రుచి' విస్తరణ గురించి వివరించాడు. అనూష తన ఆర్కిటెక్చర్ నైపుణ్యాన్ని, సృజనాత్మకతను ఎలా ఉపయోగించుకోవచ్చో అతనికి సలహా ఇచ్చింది. వారిద్దరి మధ్య మొదటి సంభాషణే ఒక అద్భుతమైన ప్రారంభం. ఆ తర్వాత, శివ అనూషను తరచుగా కలవడం మొదలుపెట్టాడు. వారిద్దరి మధ్య స్నేహం క్రమంగా ప్రేమగా మారింది. శివ ఆమెకు తన విజయాలను, తన కలలను పంచుకునేవాడు. అనూష అతనిలోని పట్టుదల, తన పని పట్ల అంకితభావం, మరియు అతను చెగోళ్ల తోట అనే మారుమూల గ్రామం నుండి వచ్చినప్పటికీ సాధించిన విజయాలను నిజంగా మెచ్చుకుంది. అతనిలోని శక్తి, కష్టపడే తత్వం ఆమెను ఆకట్టుకున్నాయి. ఆమె అతనిని గౌరవించింది, ప్రేమించింది. అయితే, ఈ ప్రేమకథలో చీకటి ఛాయలు మెల్లగా అలుముకోవడం మొదలైంది. శివలోని అధిక్యత, నియంత్రణ కోరుకునే స్వభావం బయటపడటం మొదలైంది. అనూష ఎవరితో మాట్లాడాలి, ఎలా దుస్తులు ధరించాలి, ఎక్కడకు వెళ్ళాలి వంటి విషయాల్లో శివ తన అభిప్రాయాలను, ఆదేశాలను చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు. మొదట్లో అనూష దీన్ని ప్రేమతో కూడిన శ్రద్ధగా భావించింది. కానీ, క్రమంగా ఇది తన స్వాతంత్ర్యంపై దాడిగా అనిపించింది. తన నిర్ణయాలపై శివ పెత్తనం చేయడం, తన అభిప్రాయాలను తక్కువ చేసి చూడటం ఆమెకు అసహనాన్ని కలిగించింది. ఒకసారి, అనూష తన స్నేహితులతో కలిసి ఒక పార్టీకి వెళ్ళింది. శివకు అది నచ్చలేదు. "నాకు చెప్పకుండా ఎలా వెళ్తావ్? నువ్వు నాదానివి కదా?" అని అతను ఆమెను గట్టిగా ప్రశ్నించాడు. అనూష ఆశ్చర్యపోయింది. "నేను నీదానిని అయితే ఏంటి? నాకు స్నేహితులు ఉంటారు, నాకంటూ ఒక జీవితం ఉంటుంది కదా?" అని వాదించింది. ఈ సంఘటన వారి మధ్య మొదటి పెద్ద విభేదానికి దారితీసింది. శివలో అప్పటిదాకా తన వ్యాపారంలో మాత్రమే కనిపించిన నియంత్రణ స్వభావం, ఇప్పుడు తన వ్యక్తిగత జీవితంలోకి కూడా ప్రవేశించి, అనూష జీవితాన్ని అదుపు చేయాలని ప్రయత్నిస్తోంది. ఈ చీకటి ఛాయలే భవిష్యత్తులో వారి సంబంధాన్ని ఎలా నాశనం చేయబోతున్నాయో వారికి అప్పుడు తెలియదు. శివ, అనూషల మధ్య ఏర్పడిన ప్రేమ, అహంకారపు పంజాకు చిక్కి విలవిల్లాడింది. అనూష తన స్వేచ్ఛను, తన వ్యక్తిత్వాన్ని వదులుకోవడానికి సిద్ధంగా లేదు. శివ మాత్రం ఆమెను తన అదుపులో ఉంచుకోవాలని, ఆమె జీవితంలోని ప్రతి అంశాన్ని నియంత్రించాలని ఆరాటపడ్డాడు. వారి మధ్య వాగ్వాదాలు తరచుగా జరిగేవి. "నువ్వు నన్ను అర్థం చేసుకోవడం లేదు. నేను నీ మంచికోసమే చెబుతున్నాను," అని శివ పదే పదే అనేవాడు. కానీ అతని కళ్ళల్లో ప్రేమ కన్నా అధికారం, ఆధిపత్యం ఎక్కువగా కనిపించేవి. అనూష క్రమంగా శివ నుండి దూరం జరగడం ప్రారంభించింది. అతని ఫోన్ కాల్స్‌కు సమాధానం ఇవ్వడం తగ్గించింది, అపాయింట్‌మెంట్‌లను రద్దు చేసింది. శివకు ఇది తట్టుకోలేని అవమానంగా తోచింది. అతనిలోని అహంకారం, తాను "లేదు" అన్న మాట వినడానికి నిరాకరించింది. "నేను కోట్లు సంపాదించినవాడిని, IIM గోల్డ్ మెడలిస్ట్‌ని, నా దగ్గరికి రాని ఆడపిల్ల ఏముంటుంది?" అన్న అహం అతనిని మరింత కోపోద్రోకుడిని చేసింది. అనూష తనను తిరస్కరించడం అతని పురుషాధిక్యతకు సవాలుగా అనిపించింది. అక్కడి నుండి శివలో వేధింపులు మొదలయ్యాయి. ముందుగా, ఆమెకు నిరంతరం ఫోన్‌లు చేయడం, మెసేజ్‌లు పంపడం. "నాకు దూరంగా వెళ్తే నీ జీవితం నాశనం అవుతుంది," "నువ్వు నాదానివి కావాలి" వంటి బెదిరింపులు నేరుగా వచ్చేవి. అనూష వాటిని పట్టించుకోకుండా, తన పని మీద దృష్టి పెట్టింది. ఇది శివలోని క్రూరత్వాన్ని మరింత పెంచింది. అతను తన వ్యాపార పలుకుబడిని ఉపయోగించి అనూష కుటుంబంపై ఒత్తిడి తేవడం మొదలుపెట్టాడు. ఆమె తండ్రి పనిచేస్తున్న సంస్థలో తన పలుకుబడి ఉపయోగించి, ఆయనకు అనూహ్యంగా బదిలీ చేయించాడు. అంతేకాకుండా, వారి చిన్న వ్యాపారంలో ఆర్థికపరమైన ఇబ్బందులు సృష్టించాడు. కుటుంబం కష్టాల్లో కూరుకుపోవడం చూసి అనూష తల్లడిల్లిపోయింది.ఒక అర్ధరాత్రి, అనూష ఇంట్లో ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు, శివ ఆమె ఇంటి ముందు కారులో వచ్చి నిలబడ్డాడు. కారు లైట్లు ఆమె ఇంట్లోకి ప్రసరిస్తున్నాయి. అతడు డోర్ బెల్ కొట్టి, ఫోన్ చేసి బెదిరించాడు, "తలుపు తియ్యి అనూష, లేకపోతే నీకు ఏమవుతుందో నేనే బాధ్యుడిని కాదు. ఈరోజు రాత్రి నువ్వు నాతో గడపాల్సిందే," అని గర్జించాడు. అతని గొంతులో పచ్చి బెదిరింపు, ఉన్మాదం స్పష్టంగా వినిపించాయి. అనూషకు భయం వేసింది, కానీ ఆమె భయపడలేదు. కిటికీలోంచి అతన్ని చూస్తూ, "నేను నీకు లొంగను శివా. నీ మీద పోలీస్ స్టేషన్‌లో రిపోర్ట్ చేస్తా," అని గట్టిగా చెప్పింది. శివ వెటకారంగా నవ్వి, "పోలీసా? నా పలుకుబడి నీకు తెలీదు. నువ్వు ఎవరికీ చెప్పలేవు" అన్నాడు. ఆ రాత్రి శివ వెళ్ళిపోయినా, అనూషకు ఒక విషయం స్పష్టమైంది – శివ ఇక తనను ప్రేమించడం లేదు, తనను వశపరచుకోవాలని మాత్రమే చూస్తున్నాడు. ఈ సంఘటనలన్నీ అనూషను మరింత దృఢంగా మార్చాయి. శివతో ప్రేమ చూపించి లొంగిపోవడం కాదు, అతనిని ఎదుర్కోవడమే సరైన మార్గమని ఆమె నిర్ణయించుకుంది. తన కుటుంబానికి రక్షణ కల్పించడానికి, తన జీవితాన్ని శివ బారి నుండి విముక్తి చేసుకోవడానికి ఆమె ఒక ధైర్యమైన, రహస్యమైన నిర్ణయం తీసుకుంది. శివకు తెలియకుండా, తన జీవితంలో భాగం కావాలని కోరుకున్న తన చిన్న నాటి స్కూల్మేట్ ను పెళ్లి చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకుంది. రవి ఆమె స్నేహితుడు, ఆమెను బాగా అర్థం చేసుకునేవాడు, ఆమె స్వాతంత్ర్యాన్ని గౌరవించేవాడు. అతనితో తన కష్టాలను పంచుకుంది. అతను అనూషకు అండగా నిలబడ్డాడు. ఒక సాధారణ, నిశ్శబ్దమైన ఆలయంలో, శివకు ఏమాత్రం తెలియకుండా అనూష, రవి వివాహం చేసుకున్నారు. ఆ క్షణంలో అనూషకు ఒకరకంగా ఊరట కలిగింది. శివ పీడన నుండి విముక్తి పొంది, ఒక కొత్త జీవితాన్ని ప్రారంభించినట్లు ఆమె భావించింది. కానీ, ఈ రహస్య వివాహం శివ అహంకారానికి, అతని క్రూరత్వానికి ఎలా ఆజ్యం పోయబోతుందో, ఎలాంటి భయంకరమైన పరిణామాలకు దారితీస్తుందో ఆమెకు అప్పుడు తెలియదు. ఆ రోజు నుండే ఆమె జీవితంలో ఒక భయంకరమైన అధ్యాయం మొదలు కాబోతుంది. అనూష, రవిల నిశ్శబ్ద వివాహం శివ కళ్ళ నుండి తప్పించుకున్నప్పటికీ, అతని నిఘా నుండి మాత్రం తప్పించుకోలేకపోయింది. శివ తన వ్యాపార సామ్రాజ్యంలాగే అనూష వ్యక్తిగత జీవితంపై కూడా నిఘా వ్యవస్థను ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు. తన ఏజెంట్లు, అనుచరుల ద్వారా అనూష కదలికలపై నిరంతరం నిఘా ఉంచాడు. ఆమె రహస్య వివాహం గురించి కొన్ని రోజుల్లోనే అతని చెవిన పడింది. ఆ వార్త వినగానే శివకు ప్రపంచం తలక్రిందులైనట్లైంది. అతని ముఖం కోపంతో, ఆగ్రహంతో కందిపోయింది. చేతిలో ఉన్న ఫైల్‌ను విసిరికొట్టాడు. "ఏంటీ? నా అనుమతి లేకుండా, నాకు తెలియకుండా ఆ అమ్మాయి పెళ్లి చేసుకుందా? ఎవడాడు? ఆ దరిద్రుడికి ఎంత ధైర్యం?" అని గర్జించాడు. అతని అహం పూర్తిగా దెబ్బతింది. ఒకప్పుడు తనను ప్రేమించిన అమ్మాయి, తన ఆధిపత్యాన్ని నిరాకరించి, వేరొకరిని వివాహం చేసుకోవడం అతని పురుషాధిక్యతకు భరించలేని అవమానం. అది కేవలం ప్రేమకు సంబంధించిన విషయం కాదు, తన సామ్రాజ్యానికి, తన అహంకారానికి వచ్చిన సవాలుగా భావించాడు. "ఆ దరిద్రుడు బ్రతికి ఉండకూడదు! వాడిని అంతం చేయాలి!" అని పగతో రగిలిపోయాడు. శివలో ఉన్న మృగం పూర్తిగా బయటపడింది. అతను వెంటనే తన అత్యంత నమ్మకస్తులైన అనుచరులను పిలిపించాడు. వారిలో ఇద్దరు, ఒకప్పుడు శివకు బాడీగార్డులుగా పనిచేసి, ఇప్పుడు అతని అక్రమ కార్యకలాపాలలో పాలుపంచుకుంటున్నారు – ఒకరు దారుణమైన మనిషి, మరొకరు పక్కా ప్లానింగ్‌తో పనులు చేసేవాడు. వారికి రవి వివరాలు ఇచ్చి, "నాకు వాడి శవం కావాలి. ఎక్కడా దొరకకుండా, ఎవరూ గుర్తుపట్టకుండా ఉండాలి. దాన్ని నల్లమల అడవుల్లో పడేయండి. అంతకంటే ముందు, వాడిని పదే పదే చిత్రహింసలు పెట్టండి. నేను కోల్పోయిన ప్రశాంతత వాడి ప్రాణం తీసి తిరిగి పొందాలి," అని ఆదేశించాడు. అతని కళ్ళల్లో క్రూరత్వం, పగ నిప్పులు కురిపించాయి. రవి, తన కొత్త జీవితాన్ని సంతోషంగా ప్రారంభించిన కొన్ని రోజుల్లోనే విధి వక్రించింది. ఒక రోజు రాత్రి, ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి తిరిగి వస్తుండగా, ఇద్దరు వ్యక్తులు అతన్ని బలవంతంగా ఒక వ్యానులోకి నెట్టారు. రవి అరుపులు జనసందడిలో కలిసిపోయాయి. అతనిని ఆ వ్యాన్‌లోనే కట్టి, చిత్రహింసలు పెడుతూ నల్లమల అడవుల వైపు తీసుకెళ్ళారు. ప్రయాణం పొడవునా, రవి శివ పేరును అరిచాడు, "శివా! నీకు నా ప్రాణం కావాలా? నా తప్పు ఏమిటి?" అని వేడుకున్నాడు. నల్లమల అడవులు, వాటి దట్టమైన వృక్ష సంపద, నిర్మానుష్యమైన వాతావరణం, చిక్కటి చీకటి - అన్నీ కలిపి ఒక భయంకరమైన వాతావరణాన్ని సృష్టించాయి. అడవిలోకి లోపలికి వెళ్ళగా, అక్కడ ఒక చిన్న కాలిన గుడిసె లాంటి ప్రదేశం ఉంది. రవిని అక్కడికి తీసుకెళ్ళారు. శివ అనుచరులు అతన్ని దారుణంగా కొట్టారు, చిత్రహింసలు పెట్టారు. రవి ప్రాణాల కోసం చివరి శ్వాస వరకు పోరాడాడు, కానీ వారి క్రూరత్వానికి ఎదురు నిలవలేకపోయాడు. చివరకు, ఒక భారీ రాయిని అతని తల పైకి ఎత్తి, దారుణంగా పడేసి అతని ప్రాణాలు తీసారు. రవి శరీరం నిర్జీవంగా పడిపోయింది. అతని శరీరంపై కొన్ని గుర్తులు మిగిలినా, అది ఎవరు అనేది గుర్తించడం చాలా కష్టంగా ఉండేలా చేశారు. అతనిని అక్కడి అడవిలో ఒక లోతైన ప్రదేశంలో పడేసి, చుట్టూ ఆకులు, కొమ్మలతో కప్పి వెళ్ళిపోయారు. ఆ రాత్రి, నల్లమల అడవి ఒక అమాయకుడి ప్రాణాన్ని, శివ అహంకారపు పగను మూగసాక్షిగా నిలబెట్టింది. రవి మరణంతో, శివ ఒకరకంగా విజయం సాధించినట్లు భావించాడు. అనూష తన అదుపులోకి వస్తుందని నమ్మాడు. తన 'రుచి' సామ్రాజ్యాన్ని ఎలా నిర్మించుకున్నాడో, అలాగే అనూష జీవితాన్ని కూడా తన అధీనంలోకి తెచ్చుకోవాలని అనుకున్నాడు. కానీ అతనికి తెలియదు, ఈ హత్య అతని పతనానికి మొదటి అడుగు అని. నల్లమల అడవులలో పడి ఉన్న ఆ నిర్జీవమైన దేహం, ఒక రోజు అతని అహంకారపు గోపురాలను నేలమట్టం చేస్తుందని. రవి కనిపించకుండా పోవడం అనూషకు తీవ్ర ఆందోళన కలిగించింది. తన భర్తను శివ ఏమైనా చేశాడేమోనన్న భయం ఆమెను తొలిచేసింది. పోలీస్ స్టేషన్‌లో మిస్సింగ్ కంప్లైంట్ ఇచ్చింది. కానీ శివ పలుకుబడి ముందు పోలీసులు కూడా కొద్దిగా వెనకాడారు. సాక్ష్యాధారాలు లేకపోవడంతో దర్యాప్తు మందకొడిగా సాగింది. అనూష ప్రతిరోజూ ఆఫీసుల చుట్టూ తిరిగింది, రవి స్నేహితులను అడిగింది, కానీ ఎక్కడా ఆచూకీ దొరకలేదు. ఆ నిరీక్షణ, ఆందోళన నరకంలా అనిపించింది. కొన్ని రోజుల తర్వాత, ఒక రోజు వార్తాపత్రికలో చిన్న వార్త చూసింది: "నల్లమల అడవులలో గుర్తు తెలియని మృతదేహం లభ్యం". ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకుంది. భయంతో, వణుకుతున్న కాళ్ళతో పోలీస్ స్టేషన్‌కు వెళ్ళింది. అక్కడి పోలీసులు మృతదేహాన్ని చూడమని అడగగా, ఆమెకు వెన్నులో వణుకు పుట్టింది. కానీ రవిని పోల్చుకోవడానికి ఉన్న కొన్ని ఆనవాళ్లతో (శరీరంపై ఒక చిన్న మచ్చ, వేలికి ఉన్న ఉంగరం) అది రవిదే అని నిర్ధారణ అయ్యింది. అనూషకు ఊపిరాడినట్లైంది. ఆమె ప్రపంచం ఒక్కసారిగా కుప్పకూలిపోయింది. ఆమె కళ్ళ ముందు రవి నవ్వులు, వారి పెళ్లి జ్ఞాపకాలు మెదిలాయి. అంతకు ముందు శివ బెదిరింపులు, నల్లమల అడవి ప్రస్తావనలు ఆమె మనసులో మెరిశాయి. రవి మరణానికి కారణం శివనే అని ఆమెకు స్పష్టంగా అర్థమైంది. అనూష దుఃఖంలో మునిగిపోతున్న సమయంలోనే, శివ మళ్ళీ రంగంలోకి దిగాడు. రవి మరణం తన వల్లే జరిగిందని ఆమెకు తెలిసినా, తాను ఏమీ చేయలేదని శివ పరోక్షంగా ఆమెకు సందేశాలు పంపడం మొదలుపెట్టాడు. తన మనుషులతో ఫోన్ చేయించి, ఆమెను తన అదుపులోకి తీసుకోవాలని ప్రయత్నించాడు. "ఇప్పుడు నీకు అండగా ఎవరూ లేరు అనూష. నా దగ్గరికి తిరిగి వస్తే నీకు అంతా మంచే జరుగుతుంది" అని బెదిరింపు ధోరణిలో మాట్లాడాడు. ఆ మాటలు అనూషకు కోపాన్ని తెప్పించాయి. తన భర్తను చంపినవాడే మళ్ళీ తనను వేధించడానికి వస్తే, ఆమెలోని పోరాట స్ఫూర్తి రగులుకుంది. భయపడి కూర్చుంటే తన భర్తకు న్యాయం జరగదని, శివ వంటి దుర్మార్గుడు సమాజంలో స్వేచ్ఛగా తిరుగుతాడని ఆమెకు అర్థమైంది. అనూష తన కన్నీళ్లను తుడుచుకుంది. దుఃఖాన్ని పక్కన పెట్టి, ధైర్యాన్ని కూడగట్టుకుంది. శివ పలుకుబడి ఎంత గొప్పదైనా, న్యాయం కోసం పోరాడాలని నిశ్చయించుకుంది. ఆమె నేరుగా పోలీస్ స్టేషన్‌కి వెళ్లింది. అప్పటికే రవి మరణం కేసు దర్యాప్తు చేద్దామనుకుంటున్న కమిషనర్ ప్రతాప్ ఆమెకు ఎదురుపడ్డాడు. ప్రతాప్ నిజాయితీపరుడు, కఠినమైన అధికారి. మొదట శివ వంటి పెద్ద మనిషిపై కేసు పెట్టడానికి సంశయించినా, అనూష కళ్ళల్లో కనిపించిన పట్టుదల, ఆమె చెప్పిన వివరాలు అతనిలో విశ్వాసం కలిగించాయి. అనూష తాను శివ నుండి ఎదుర్కొన్న వేధింపులు, బెదిరింపులు, రవి కనిపించకుండా పోవడం, తన అనుమానాలు అన్నీ వివరంగా చెప్పింది. ఆమె ధైర్యం ప్రతాప్‌ను ఆకట్టుకుంది. "మేడం, శివ చాలా పవర్‌ఫుల్ మనిషి. ఈ కేసు తేలికైనది కాదు. ఎన్నో అడ్డంకులు వస్తాయి. మీకు తెలుసా?" అని ప్రతాప్ అడిగాడు. అనూష స్థిరంగా చూస్తూ, "నాకు తెలుసు సార్. నా భర్త ప్రాణం తీసిన వాడిని వదిలిపెట్టను. నా ప్రాణం పోయినా సరే, నేను న్యాయం కోసం పోరాడతాను. మీరు నాకు సాయం చేస్తారా, లేదా?" అని అడిగింది. ఆమె కళ్ళల్లో కనిపించిన ఆత్మవిశ్వాసం, పట్టుదల ప్రతాప్‌కు శివ కన్నా బలమైన శక్తిగా అనిపించింది. "ఖచ్చితంగా మేడం. న్యాయం కోసం పోరాడే వారికి నేను ఎప్పుడూ అండగా ఉంటాను. మీరు భయపడకండి. మనం ఆధారాలు సేకరిద్దాం. ఈ శివ ఎంత పెద్దవాడైనా సరే, చట్టం ముందు అందరూ సమానమే. న్యాయం గెలిచేలా చూద్దాం," అని ప్రతాప్ భరోసా ఇచ్చాడు. ఆ క్షణం, అనూషకు ఒక కొత్త బలం వచ్చింది. ఆమె కేవలం ఒక బాధితురాలు కాదు. ఆమె తన భర్త కోసం, తన ఆత్మగౌరవం కోసం, మరియు సమాజంలో న్యాయం నిలబడటం కోసం పోరాడటానికి సిద్ధంగా ఉన్న ఒక అగ్నిశిఖ. పోలీస్ స్టేషన్ మెట్లు దిగుతుండగా, ఆమె మనసులో ఒకే ఒక లక్ష్యం – శివను శిక్షించడం! ఇది కేవలం అనూష, శివల మధ్య పోరాటం కాదు, న్యాయానికి, అన్యాయానికి మధ్య జరుగుతున్న మహా సంగ్రామం. అనూష ఫిర్యాదు, ఆమె కళ్ళల్లో కనిపించిన నిప్పు కమిషనర్ ప్రతాప్‌ను కదిలించాయి. ఆయన వెంటనే తన బృందాన్ని సిద్ధం చేసి, శివపై నిఘా పెట్టమని ఆదేశించాడు. శివ దేశంలోనే అత్యంత సంపన్న వ్యాపారవేత్తలలో ఒకడు. అతని పలుకుబడి, రాజకీయ సంబంధాలు ప్రతాప్‌కు బాగా తెలుసు. ఇది ఒక సుదీర్ఘమైన, సవాళ్లతో కూడుకున్న పోరాటమని ఆయనకు అర్థమైంది. అందుకే, ఒక్క అడుగు కూడా తప్పు పడకుండా జాగ్రత్త పడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. మొదట, ప్రతాప్ బృందం రవి మృతదేహం లభించిన నల్లమల అడవులలోని ప్రాంతానికి వెళ్ళింది. అక్కడి వాతావరణం, శివ అనుచరులు సాక్ష్యాలను చెరిపేయడానికి చేసిన ప్రయత్నాలు పరిశీలించారు. ఫోరెన్సిక్ బృందం అక్కడ లభించిన చిన్న చిన్న ఆధారాలను సేకరించింది – ఒక సిగరెట్ ముక్క, ఒక చెప్పు ముద్ర, కొన్ని వెంట్రుకలు. అవి పెద్ద ఆధారాలు కానప్పటికీ, దర్యాప్తుకు తొలి మెట్లు. రవి మరణంపై వచ్చిన పోస్టుమార్టం నివేదిక, అది ఒక హత్య అని స్పష్టం చేసింది. అదే సమయంలో, అనూష ఇచ్చిన సమాచారం ఆధారంగా శివ గత వేధింపులకు సంబంధించిన ఆధారాలను సేకరించడం మొదలుపెట్టారు. శివ పంపిన మెసేజ్‌లు, బెదిరింపు ఫోన్ కాల్స్ రికార్డింగ్‌ల కోసం టెలికాం ఆపరేటర్లను సంప్రదించారు. అనూష మొబైల్ ఫోన్‌లోని డేటాను విశ్లేషించారు. శివ తన పలుకుబడితో ఈ ఆధారాలను చెరిపేయడానికి ప్రయత్నించినా, ప్రతాప్ బృందం చాలా చాకచక్యంగా వ్యవహరించింది. శివ తరచుగా ఉపయోగించే కొన్ని డీలింక్డ్ నంబర్‌లను గుర్తించారు. దర్యాప్తులో ఒక కీలక మలుపు వచ్చింది. శివకు అత్యంత నమ్మకస్తులైన ఇద్దరు అనుచరులు, రవిని కిడ్నాప్ చేసినప్పుడు ఒక రహస్యంగా ఏర్పాటు చేసిన సీసీటీవీ కెమెరాలో కనిపించారు. అది ఒక షాపింగ్ మాల్ పార్కింగ్ ఏరియాలో జరిగిన సంఘటన. రాత్రి వేళ కావడం మూలాన కెమెరాలోని ఫుటేజీ స్పష్టంగా లేకపోయినా, వారి కదలికలు, రవిని బలవంతంగా వ్యానులోకి నెట్టడం కనిపించింది. ఆ వ్యాన్ నంబర్‌ను ట్రేస్ చేయడంతో అది శివ కంపెనీ పేరు మీద రిజిస్టర్ అయిందని తెలిసింది. ఇది శివ ప్రమేయాన్ని నిరూపించడానికి ఒక బలమైన ఆధారంగా మారింది. ఆధారాలు నెమ్మదిగా బలపడుతున్నప్పటికీ, శివను నేరుగా అరెస్ట్ చేయడం సాధ్యం కాలేదు. అతని న్యాయవాదుల బృందం, అతని పీఆర్ టీం ఎప్పుడూ సిద్ధంగా ఉండేవి. ఏ చిన్న అవకాశం దొరికినా కేసును నీరుగార్చడానికి సిద్ధంగా ఉండేవి. ప్రతాప్ చాలా తెలివిగా శివకు సంబంధించిన కీలకమైన వ్యాపార వ్యవహారాలపై కూడా దృష్టి సారించాడు. అతనిలోని కొంతమంది ఉద్యోగులను, భాగస్వాములను రహస్యంగా విచారించాడు. వారిలో కొంతమంది శివ అహంకారపూరిత స్వభావం, అతనిలోని క్రూరత్వం గురించి పరోక్షంగా సూచనలు ఇచ్చారు. ఇంతలో, శివ మళ్ళీ అనూషను తన అదుపులోకి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు. తన న్యాయవాదుల ద్వారా ఆమెకు భారీ మొత్తంలో డబ్బు ఆఫర్ చేశాడు, కేసును ఉపసంహరించుకోవాలని బెదిరించాడు. "నీకు ఎంత కావాలంటే అంత ఇస్తాను, ఈ కేసు నుండి బయట పడు," అని పరోక్షంగా కబురు పంపాడు. అనూష ఆ ఆఫర్‌ను తీవ్రంగా తిరస్కరించింది. "నా భర్త ప్రాణానికి వెల కట్టలేవు. నాకు డబ్బు కాదు, న్యాయం కావాలి," అని శివ మనుషులకు చెప్పింది. ఆమె స్థిరత్వం, పట్టుదల శివకు కోపాన్ని తెప్పించినా, ప్రతాప్‌కు మరింత బలాన్నిచ్చాయి. శివ అనుచరులలో ఒకడు, రవిని కిడ్నాప్ చేసిన వారిలో ఒకడు, ఒత్తిడి తట్టుకోలేక పోలీస్ కస్టడీలో లొంగిపోయాడు. అతను రవి కిడ్నాప్, హత్య జరిగిన తీరును వివరంగా చెప్పాడు. శివ ఆదేశాల మేరకే ఈ దారుణం జరిగిందని వెల్లడించాడు. ఇది కేసులో అత్యంత కీలకమైన మలుపు. ఈ బలమైన ఆధారాలతో, కమిషనర్ ప్రతాప్ శివను అరెస్ట్ చేయడానికి ఆదేశాలు జారీ చేశాడు. శివ తన 'రుచి' ప్రధాన కార్యాలయంలో ఒక ముఖ్యమైన బోర్డు మీటింగ్‌లో ఉన్నప్పుడు, పోలీసులు అతనిని అదుపులోకి తీసుకున్నారు. టీవీ ఛానెళ్లు, వార్తాపత్రికలు ఈ వార్తను బ్రేకింగ్ న్యూస్‌గా ప్రసారం చేశాయి. దేశవ్యాప్తంగా "రుచి" అధినేత శివ అరెస్ట్ సంచలనం సృష్టించింది. ఒకప్పుడు 'బిజినెస్ ఐకాన్'గా కీర్తించబడిన శివ, ఇప్పుడు చేతులకు సంకెళ్లతో పోలీస్ స్టేషన్ మెట్లు దిగాడు. అతని ముఖంలో అహంకారం ఇంకా ఉన్నా, అది పతనం అంచున ఉన్న ఒక రాజ్యాధిపతిలా కనిపించాడు. న్యాయం కోసం అనూష చేసిన తొలి విజయం ఇది. శివ అరెస్ట్ దేశవ్యాప్తంగా సంచలనం సృష్టించింది. ఒకప్పుడు ఆదర్శవంతమైన వ్యాపారవేత్తగా కీర్తించబడిన వ్యక్తి, ఇప్పుడు దారుణమైన హత్య కేసులో నిందితుడిగా కోర్టు బోనులో నిలబడ్డాడు. మీడియా, ప్రజలు ఈ కేసుపై ఆసక్తిగా ఎదురుచూస్తున్నారు. న్యాయస్థానం ప్రాంగణం నిత్యం మీడియా, ప్రజలతో కిటకిటలాడుతోంది. అనూష తన పోరాటానికి ఒక అడుగు ముందుకు వేసింది. కేసు విచారణ ప్రారంభమైంది. ప్రభుత్వ ప్రాసిక్యూటర్, సీనియర్ అడ్వకేట్ రమణ రావు, శివపై అభియోగాలను స్పష్టంగా వివరించాడు. శివ తరఫున వాదించడానికి దేశంలోనే అత్యంత ఖరీదైన, పేరుపొందిన న్యాయవాది, మిస్టర్ కౌశిక్ రెడ్డి నిలబడ్డాడు. కౌశిక్ రెడ్డి తన వాదనలతో నిప్పులు చెరిగేవాడు, కేసులను తప్పుదోవ పట్టించడంలో దిట్ట. మొదట, పోలీసు దర్యాప్తు అధికారి, కమిషనర్ ప్రతాప్ సాక్ష్యం ఇచ్చాడు. ఆయన రవి మృతదేహం దొరికిన ప్రదేశం, ఫోరెన్సిక్ ఆధారాలు, శివ అనుచరులను పట్టుకోవడం, వ్యాన్ నెంబర్, మరియు ప్రధాన సాక్షి అయిన అనుచరుడి వాంగ్మూలం గురించి వివరంగా చెప్పాడు. కౌశిక్ రెడ్డి ప్రతాప్‌ను క్రాస్-ఎగ్జామిన్ చేయడంలో తీవ్రంగా ప్రయత్నించాడు. ఆధారాలు సక్రమంగా సేకరించలేదని, పోలీసులు శివపై కక్ష సాధిస్తున్నారని ఆరోపించాడు. కానీ ప్రతాప్ తన సమాధానాలతో కౌశిక్ రెడ్డి వాదనలను సమర్థవంతంగా తిప్పికొట్టాడు. తరువాత, కేసులోని ప్రధాన సాక్షి, రవిని కిడ్నాప్ చేసి హత్య చేసిన వారిలో ఒకడు, కోర్టులో హాజరయ్యాడు. అతను శివ ఆదేశాల మేరకే ఈ నేరం చేశానని, రవిని కిడ్నాప్ చేసి, నల్లమల అడవులలో ఎలా హత్య చేశాడో వివరంగా చెప్పాడు. అతని సాక్ష్యం కోర్టు గదిలో తీవ్ర ఉత్కంఠను రేపింది. కౌశిక్ రెడ్డి ఆ సాక్షిని అప్రూవర్‌గా మారినందున, అతని సాక్ష్యం నమ్మదగినది కాదని వాదించాడు. డబ్బు కోసం లేదా తనపై కేసుల నుండి తప్పించుకోవడానికి అబద్ధాలు చెబుతున్నాడని వాదించాడు. కానీ ప్రాసిక్యూటర్ అతని వాంగ్మూలం, ఇతర ఆధారాలతో సరిపోలుతుందని, అది స్వచ్ఛందంగా ఇచ్చిన వాంగ్మూలమని వాదించాడు. చివరిగా, అనూషను సాక్షిగా పిలిచారు. కోర్టు గది అంతా నిశ్శబ్దమైంది. అనూష బోనులో నిలబడింది. ఆమె ముఖంలో భయం లేదు, కానీ తన భర్తను కోల్పోయిన బాధ, న్యాయం కోసం తపన స్పష్టంగా కనిపించాయి. ప్రాసిక్యూటర్ ఆమెను, శివతో ఆమె ప్రేమాయణం గురించి, శివ వేధింపుల గురించి, ఆమె రహస్య వివాహం గురించి, రవి మరణం గురించి వివరంగా అడిగాడు. అనూష ప్రశాంతంగా, ధైర్యంగా ప్రతి ప్రశ్నకు సమాధానం చెప్పింది. శివ ఎంతగా ఆమెను బెదిరించాడో, అతని నియంత్రణ స్వభావం ఎలా మారిందో, రవి మరణానికి కారణం శివనేనని ఆమెకు ఎలా తెలిసిందో వివరంగా వివరించింది. కోర్టు గదిలో చాలా మంది కళ్ళల్లో కన్నీళ్లు నిలిచాయి. కౌశిక్ రెడ్డి అనూషను క్రాస్-ఎగ్జామిన్ చేయడానికి నిలబడ్డాడు. అతని ప్రశ్నలు పదునుగా, అనూషను మానసికంగా దెబ్బతీసేలా ఉన్నాయి. "మీరు డబ్బు కోసమే శివ వెంటపడ్డారా?", "రవిని పెళ్లి చేసుకోవడానికి శివ డబ్బును వాడుకున్నారా?", "శివతో బ్రేకప్ అయ్యాక పగతోనే ఈ కేసు పెట్టారా?" వంటి ప్రశ్నలతో ఆమెను ఇబ్బంది పెట్టడానికి ప్రయత్నించాడు. "మీరు రవిని ప్రేమించారా? లేదా శివను బెదిరించడానికే అతన్ని పెళ్లి చేసుకున్నారా?" అని కూడా ప్రశ్నించాడు. అనూష తన ఆత్మవిశ్వాసాన్ని కోల్పోకుండా, "నాకు డబ్బు అవసరం లేదు. నా భర్త ప్రాణానికి వెల కట్టలేను. నేను శివ క్రూరత్వానికి బాధితురాలిని. న్యాయం కోసం పోరాడుతున్నాను," అని గట్టిగా బదులిచ్చింది. ఆమె కళ్ళల్లో కనిపించిన నిజాయితీ న్యాయమూర్తిని కూడా కదిలించింది. వాదనలు కొన్ని వారాల పాటు సాగాయి. ఇరుపక్షాలు తమ వాదనలను సమర్పించాయి, సాక్షులను క్రాస్-ఎగ్జామిన్ చేశాయి. శివ తరఫున న్యాయవాదులు కేసును బలహీనపరచడానికి అన్ని విధాలా ప్రయత్నించారు – ఆధారాలు సరిగ్గా లేవని, సాక్షులు అబద్ధాలు చెబుతున్నారని, శివను ఉద్దేశపూర్వకంగా ఇరికిస్తున్నారని వాదించారు. కానీ ప్రాసిక్యూటర్, కమిషనర్ ప్రతాప్ అందించిన బలమైన, నిర్దిష్టమైన ఆధారాలు, మరియు అనూష యొక్క ధైర్యమైన సాక్ష్యం ముందు వారి వాదనలు నిలబడలేకపోయాయి. చివరకు, న్యాయమూర్తి తీర్పును రిజర్వ్ చేశారు. కోర్టు గదిలో పూర్తి నిశ్శబ్దం. అందరి చూపులు న్యాయమూర్తి వైపు ఉన్నాయి. శివ పతనానికి, అనూష న్యాయపోరాటానికి ఈ తీర్పు ఒక ముగింపు పలకబోతోంది. న్యాయం గెలుస్తుందా, లేక అహంకారం గెలుస్తుందా అని అందరూ ఉత్కంఠగా ఎదురు చూస్తున్నారు. న్యాయమూర్తి తీర్పును రిజర్వ్ చేసిన క్షణం నుండి, వారం రోజుల పాటు కోర్టు గదిలో ఒక ఉత్కంఠ వాతావరణం నెలకొంది. మీడియా ఛానెళ్లు తీర్పు గురించి ఊహాగానాలు చేస్తూ చర్చా కార్యక్రమాలు నిర్వహించాయి. అనూష ప్రతిరోజూ రవి ఫోటో చూస్తూ, న్యాయం కోసం నిరీక్షించింది. శివ తన చాంబర్‌లో తన న్యాయవాదులతో చివరి ప్రయత్నాలు చేస్తూ, తన పలుకుబడిని ఉపయోగించి తీర్పును ప్రభావితం చేయాలని ఆరాటపడ్డాడు. అతనిలోని అహంకారం, తాను ఓడిపోతానని అంగీకరించడానికి సిద్ధంగా లేదు. ఆ రోజు, తీర్పు వెలువడే రోజు. కోర్టు గది మీడియా, ప్రజలతో కిక్కిరిసిపోయింది. అనూష తన కుటుంబంతో కలిసి కోర్టుకు వచ్చింది. శివ తన న్యాయవాదులతో ప్రశాంతంగా ఉన్నట్లు నటించాడు, కానీ అతని కళ్ళల్లో ఒక చిన్నపాటి ఆందోళన స్పష్టంగా కనిపించింది. న్యాయమూర్తి గదిలోకి ప్రవేశించగానే అందరూ లేచి నిలబడ్డారు. నిశ్శబ్దం ఆవరించింది. న్యాయమూర్తి తన తీర్పును చదవడం మొదలుపెట్టారు. దర్యాప్తు వివరాలు, సాక్ష్యాల ప్రామాణికత, ప్రాసిక్యూటర్ వాదనల బలం, రక్షణ పక్షం వాదనలలోని లోపాలు... అన్నీ వివరంగా ప్రస్తావించారు. ప్రతి వాక్యం శివ గుండెపై ఒక సుత్తిపోటులా అనిపించింది. "అనూష ప్రసాద్ తరఫున సమర్పించిన ఆధారాలు, పోలీస్ దర్యాప్తులో సేకరించిన సాక్ష్యాలు, మరియు అప్రూవర్ సాక్ష్యం... ఇవన్నీ శివప్రసాద్ ఈ హత్య కేసులో నేరస్తుడని స్పష్టంగా రుజువు చేస్తున్నాయి," అని న్యాయమూర్తి గంభీరంగా ప్రకటించారు.శివ ముఖం పాలిపోయింది. అతని అహంకారం, అధికారం, సంపద... అన్నీ ఆ క్షణంలో బూడిదైపోయాయి. అతను కోర్టు బోనులో నిర్జీవంగా నిలబడ్డాడు. "కావున, నేరస్తుడు శివప్రసాద్‌పై మోపబడిన హత్య అభియోగాలు రుజువైనందున, భారత శిక్షాస్మృతి ప్రకారం, అతనికి జీవిత ఖైదు విధించబడింది," అని న్యాయమూర్తి తీర్పును ప్రకటించారు. ఆ క్షణం, అనూషకు ఊపిరాడినట్లైంది. ఆమె కళ్ళల్లో నీళ్లు సుడులు తిరిగాయి – అవి దుఃఖపు కన్నీళ్లు కావు, న్యాయం గెలిచిందనే ఆనందపు కన్నీళ్లు. తన భర్త ఆత్మకు శాంతి చేకూరిందని ఆమె భావించింది. కోర్టు గదిలో జనం హర్షధ్వానాలు చేశారు. మీడియా శివను చుట్టుముట్టింది, ప్రశ్నలతో ముంచెత్తింది. కానీ శివకు మాట్లాడే శక్తి లేదు. అతని అహంకారం, డబ్బు, పలుకుబడి అన్నీ నేలమట్టమయ్యాయి. ఒకప్పుడు 'రుచి' సామ్రాజ్యానికి అధిపతి, ఇప్పుడు జైలుకు వెళ్లే ఖైదీగా మిగిలిపోయాడు. శివ జైలుకు వెళ్ళిన తర్వాత, అతని 'రుచి' సామ్రాజ్యం క్రమంగా కుప్పకూలింది. అతని వ్యాపార భాగస్వాములు దూరమయ్యారు, ఉద్యోగులు వదిలివెళ్ళారు. ఆర్థిక ఇబ్బందులు, చట్టపరమైన చిక్కులతో 'రుచి' బ్రాండ్ తన వైభవాన్ని కోల్పోయింది. శివ ఒకప్పుడు నిర్మించిన అహంకారపు గోపురాలు పూర్తిగా ధ్వంసమయ్యాయి. అనూష జీవితం మాత్రం కొత్త పుంతలు తొక్కింది. ఆమె తన భర్త మరణం నుండి కోలుకోవడానికి సమయం పట్టినా, ఆమెలోని పోరాట స్ఫూర్తి, ధైర్యం ఆమెను ముందుకు నడిపించాయి. ఆమె తన ఆర్కిటెక్చర్ కెరీర్‌పై మళ్ళీ దృష్టి పెట్టింది. న్యాయం కోసం ఆమె చేసిన పోరాటం దేశవ్యాప్తంగా గుర్తింపు పొందింది. ఆమె ఎందరో మహిళలకు ఆదర్శంగా నిలిచింది – అన్యాయాన్ని భరించకుండా, ధైర్యంగా ఎదుర్కొని న్యాయం సాధించవచ్చని నిరూపించింది. కొన్ని సంవత్సరాల తర్వాత, అనూష బెంగళూరులో తన సొంత ఆర్కిటెక్చర్ సంస్థను ప్రారంభించింది. 'ఆశా' పేరుతో, ఆమె తన సృజనాత్మకతను, తన నైపుణ్యాన్ని సమాజానికి ఉపయోగపడేలా చేసింది. ఆమె ఇప్పుడు ఒంటరిగా ఉన్నప్పటికీ, తనను తాను పూర్తిగా నమ్ముకుని, స్వతంత్రంగా జీవిస్తోంది. రవి జ్ఞాపకాలు ఎప్పుడూ ఆమె గుండెల్లో పదిలంగా ఉంటాయి. శివ పతనమైనా, అనూష తన జీవితాన్ని పునరుజ్జీవింపజేసుకుని, న్యాయం అనే నిప్పును ఎప్పుడూ తనలో రగిలించుకుంది.